“Het wordt ‘pensioen’ klinkt gek. Zo voelt het voor mij niet echt”, zegt Phinney. “Ik wil mijn dankbaarheid uitdrukken tegenover iedereen die mij in mijn twaalfjarige carrière heeft gevolgd en gesteund. Dit is iets waar ik al enkele jaren mee bezig was en eigenlijk heeft mijn lichaam voor mij beslist. Ik ben als atleet langer wel geblesseerd geweest dan niet geblesseerd. Dit voelde als een goed moment om mijn chips in te ruilen en het casino te verlaten. Ik wil nu meer tijd maken om kunst te creëren en muziek te schrijven.”

De Amerikaan kende aanvankelijk vooral succes in het baanwielrennen. Hij veroverde onder meer twee wereldtitels in de individuele achtervolging. Als wegrenner toonde hij zijn kwaliteiten in het tijdrijden. Zo werd Phinney in 2010 wereldkampioen tegen de chrono bij de beloften. Bij profs won hij de proloog in de Giro van 2012. Hij pakte dat jaar ook zilver in de WK-tijdrit in Valkenburg (na Tony Martin) en werd vierde in tijd- en wegrit op de Spelen van Londen. Drie keer werd Phinney nationaal kampioen tijdrijden. In 2014 won Phinney de Ronde van Dubai.

In de klassiekers haalde Phinney een keer top tien in Milaan-Sanremo (zevende in 2013) en Parijs-Roubaix (achtste in 2018).

De Amerikaan reed sinds 2017 voor Cannondale (de voorloper van EF). Daarvoor droeg hij zes jaar het shirt van BMC.