Daarmee heeft Lefevere eindelijk zijn vervanger voor topsprinter Elia Viviani die met diens locomotief Sabatini naar Cofidis verhuist. Bennett brengt op zijn beurt de Nieuw-Zeelandse lead out Shane Archbold mee naar Deceuninck-Quick Step. “Eenmaal Bennetts makelaar Andrew McQuaid me dat formulier heeft laten zien, zal alles wel snel gaan nu”, zegt Lefevere. “Ik ben blij dat er een einde komt aan een lang verhaal dat al in de zomer startte toen Bennett aangaf dat hij volgend jaar vrij was”, zegt Lefevere.

“Waarom hij uiteindelijk wel nog gebonden was, weet ik niet. Dat zijn ook mijn zaken niet. Het was schijnbaar een heel complexe situatie waarvan ik de details niet ken, maar waaruit ik begreep dat Bennett beweerde dat hij geen contract voor volgend seizoen had, terwijl zijn huidige ploegmanager Ralf Denk van Bora-hansgrohe aangaf dat hij wel nog vast lag. Renner en makelaar zijn dan in discussie gegaan met zijn huidige werkgever. Dat dossier eindigde voor de arbitragecommissie van de UCI. Bennett verloor deze zaak, maar desondanks wou hij toch weg. Ik denk dat hij zich zal vrijgekocht hebben.”

Naar de Tour

Lefevere had voor volgend jaar een plan mét en een plan zonder Bennett uitgewerkt. Onze andere sprinters, Jakobsen en Hodeg, zijn een stuk jonger dan de 29-jarige Ier. Dan zou het misschien evidenter zijn dat Fabio Jakobsen bijvoorbeeld de Giro rijdt, Bennett de Tour doet en Alvaro Hodeg dan de Vuelta. We hebben nog tijd genoeg om de programma’s uit te werken. Ik ben voor Bennett alleen al blij dat er een doorbraak is. Indien hij niet kwam, dan zou het wat ambetant zijn geweest, maar dat was weer goed voor ons ploegbudget (lacht). Ik hoorde van mijn mensen wel zeggen dat Bennett in de Vuelta al heel gestrest was door de situatie waarin hij verzeild was geraakt. En kijk, we zijn al bijna 1 november. Einde goed, alles goed.”

Bennett doet met zijn transfer wel dé zaak van zijn leven. Bij Ralph Denk was de Ier zowat bij het huismeubilair gaan behoren want al sinds 2014 (toen Team NetApp-Endura) reed hij voor de Duitse ploeg die doorgroeide tot de WorldTourploeg die Bora-hansgrohe nu is. Alleen bleef hij daar in principe maar de derde sprinter na wereldster Peter Sagan en de ex-Duitse kampioen Pascal Ackermann. Het weerhield de Ierse kampioen niet om toch dertien koersen te winnen, waarmee hij er twee te weinig had om internationale zegekoning te worden. Reken daar nog zijn negen tweede plaatsen en drie derde plaatsen bij en je komt aan vijfentwintig podiumplaatsen. Eén koers op de drie die hij reed, stond hij op het podium. “Hij is ons vooral opgevallen omdat hij vorig jaar naar mijn goesting veel te veel Elia Viviani klopte”, zegt Patrick Lefevere. Aan intimi had Bennett aangegeven dat indien hij niet weg kon bij Bora-hansgrohe hij niet langer van plan was om te koersen. Zo beslist was hij dat zijn hoofdstuk bij Denk afgesloten was.