David Murray is moe. De familie van Théo (18) contacteerde de Australische misdaadjournalist drie maanden geleden met de vraag of hij naast het officiële speurwerk van politie en gerecht ook een eigen onderzoek wilde voeren naar de verdwijning van de Brusselse backpacker. Sindsdien kent de Aussie geen rust meer. Bezeten door het dossier. “We mogen echt geen tijd verliezen. Dit is een nog levende zaak: de herinneringen aan de dag van de verdwijning liggen bij iedereen nog vers in het geheugen”, zegt hij als we hem aan de andere kant van de wereld aan de lijn krijgen.

De misdaadreporter van de nationale krant The Australian vertelt dat hij die dag al uren aan het schaven is aan de tweede aflevering van zijn podcast The lighthouse , die vrijdag online verschijnt. De reeks ontleent zijn naam aan de vuurtoren van Byron Bay, waar Théo’s laatste telefoonsignaal de middag na zijn verdwijning werd opgevangen. De eerste episode voert de ranglijst aan van meest beluisterde podcasts down under en krijgt ook internationaal weerklank. “Ieder detail moet goed zitten. Elke laatste nieuwe update erin verwerkt. Ik neem de zoektocht echt heel serieus.”

Al oude moord opgelost

David Murray en The Australian hebben een stevige reputatie wat onderzoeksjournalistiek betreft. De journalisten van de krant wierpen zich al eerder op als detectives die schot krijgen in vastgeroeste dossiers. Zo hielp Murray onder andere mee aan The teacher’s pet , een podcast die in Australië een oude moord op een vrouw hielp oplossen. Omdat die podcast zo’n 27 miljoen keer werd gedownload door luisteraars kwamen er getuigen op de proppen die nog niet eerder waren gehoord. 37 jaar na de verdwijning werd Chris Dawson aangeklaagd voor de moord op zijn vrouw Lynette.

De laatste hoop van de ouders is dan ook niet onterecht op hem gevestigd. “We hopen dat we door deze samenwerking met David antwoorden krijgen”, zeggen papa Laurent Hayez en mama Vinciane Delforge. “We geloven dat dit – naast het werk van de onderzoeksrechter – de beste manier is om verder te geraken in onze zoektocht. We zullen niet opgeven tot we weten wat er met Théo is gebeurd.”

Verantwoordelijkheid

Murray, die het liefst zelf niet te veel in beeld komt, voelt het als zijn verantwoordelijkheid om mee te

helpen speuren. Net als de Aussies die tot enkele weken geleden bleven zoeken naar Théo, lang nadat de laatste Australische en Belgische speurders uit Byron Bay verdwenen. “Ik ken Théo niet en de meeste van de vrijwilligers ook niet. Toch raakt de verdwijning van de jongen mij en bij uitbreiding heel Australië. Hoe dat komt? We zijn een natie van reizigers. Iedere dag vertrekken hier jongens en meisjes op wereldreis. Gepakt en gezakt, net zoals Théo hier down under aankwam. Als onze zoon in België verdwijnt, dan hopen we dat jullie ook met man en macht proberen hem terug te vinden. We voelen ons verantwoordelijk om hem te vinden. Zeker omdat we beseffen dat zijn ouders zo heel ver weg zijn. Ze zitten fysiek aan de andere kant van de wereld, maar met hun gedachten volledig hier.”

Kustplaats van komen en gaan

Théo is spoorloos sinds 31 mei. Hij werd die avond uit de populaire bar Cheeky Monkey’s gezet. Niet omdat hij te dronken en agressief was, wel omdat hij volgens de uitbaters meer op had dan toegelaten. Het laatste beeld waar Théo met zekerheid op te zien is, is dan ook van de bewakingscamera aan de uitgang van de bewuste kroeg. De Belgische backpacker grijpt naar zijn gsm, het schermpje licht op en de jongen verdwijnt daarna uit beeld. En van de radar.

“Maar het kan niet zijn dat hij daarna door niemand meer werd gezien. De ouders van Théo en ik zijn overtuigd dat hun zoon niet alleen was. Maar de persoon of de mensen die bij hem waren, zijn waarschijnlijk niet op de hoogte van zijn verdwijning. Want Byron Bay is een stadje van komen en gaan, dat jaarlijks door toeristen en backpackers wordt overspoeld. De cruciale getuige kan al lang Australië weer uit zijn. Met mijn podcast, die nationaal en internationaal wordt besproken, kunnen we die getuige misschien toch nog bereiken. En verschaft die informatie die een heel ander licht werpt op de verdwijning, of misschien zelfs tot de oplossing leidt.”

Voor zijn ouders

“Ik hoop het echt. Niet om mij als journalist in de schijnwerpers te plaatsen, want dit draait niet om mij. Noch omdat deze zoektocht iets persoonlijks is. Dat kan ik moeilijk zeggen, want ik heb Théo nooit ontmoet. Al hoor ik wel van iedereen die hem kende wat voor een lieve jongen en grote levensgenieter het wel was. Ik hoop hem gewoon terug te vinden voor zijn ouders. Of toch minstens te weten te komen wat de jongen is overkomen. Want niks erger voor een vader en moeder dan achter te blijven met zo veel vragen.”