Voor de derde keer sinds de koning hem het veld instuurde, gaf Magnette maandag tekst en uitleg aan de pers over zijn werkzaamheden. Zoals bekend gaat de informateur niet uit van deze of gene coalitie, maar probeert hij rond zes thema’s een consensus te bereiken over de feiten, de doelstellingen en de pistes naar oplossingen. Die eerste twee pogingen lijken enigszins mee te vallen, de maatregelen zelf “is altijd wat moeilijker”.

De zes thema’s zijn de stijging van de werkzaamheidsgraad, de sociale cohesie en de strijd tegen armoede, justitie en veiligheid, de klimaattransitie, migratie en de modernisering van de staat. Bij zijn vorige passage gaf Magnette al aan dat er rond de werkzaamheidsgraad en over de verhoging van de laagste pensioenen eensgezindheid bestond. Maar ook rond andere thema’s lijkt er een vorm van consensus te groeien. Hij citeerde bijvoorbeeld rond veiligheid en justitie de strijd tegen nieuwe vormen van misdaad, het gevoel van straffeloosheid en geweld tegen vrouwen, zowel repressief als preventief.

Architect Vanaf morgen/dinsdag gaat Magnette rond de tafel zitten met de vakbonden en werkgevers, organisaties die actief zijn rond de strijd tegen armoede en de milieu-organisaties. Hij wil aftoetsen of de politieke prioriteiten in lijn liggen met hun desiderata. “Het is ontzettend belangrijk hen te betrekken.” Nadien volgen opnieuw bilaterale en misschien multilaterale contacten om de nota die Magnette aan de koning voorstelde, meer in detail te bespreken en de elementen waarover een akkoord bestaat, vooruit te doen gaan, “niet alleen rond de vaststellingen en doelstellingen, maar ook over de pistes”.

Magnette vergelijkt zijn opdracht met het werk van een architect. Eerst zoek je een terrein, nadien bouw je stevige funderingen om er nadien een huis op te zetten. Hoe steviger het fundament, hoe sterker het huis, legde Magnette uit. Hij probeert nu de funderingen te verstevigen.

Blijft natuurlijk de vaststelling dat een regeringsvorming pas echt een volgende fase kan ingaan, indien een aantal partijen bereid is te springen. Concreet: een paarsgroene regering, eventueel aangevuld met CD&V, kan bijvoorbeeld enkel indien CD&V en Open Vld aangeven N-VA te willen lossen. “Ik zie de dingen niet in dat perspectief”, reageerde Magnette. “Alle drie hebben ze alle uitnodigingen aanvaard en we hebben lang en in detail over de nota’s gediscussieerd.” Magnette herhaalde daarbij ook dat het niet zijn opdracht is coalities te vormen. “Ik wil echt op de inhoud werken en zo overeenkomsten en convergenties bouwen”.

Kans van slagen De vraag op die manier stellen, zou volgens Magnette overigens nooit tot een oplossing leiden. Hij hoopt alvast dat partijen spontaan zullen zeggen dat ze akkoord gaan met de vaststellingen en de doelstellingen, en dat het de moeite loont te discussiëren over de wegen daar naartoe. Dus het is niet zijn bedoeling te werken naar een tekst die te nemen of te laten is. “Ik hoop dat iedereen zijn verantwoordelijkheid zal nemen. Iedereen begrijpt wel dat we geen drie tot zes maanden meer kunnen wachten. De PS is alvast bereid morgen te beginnen”.

Hoeveel kansen op slagen hij zichzelf toedicht, wilde Magnette niet kwijt. Wel gooide hij er een citaat van Winston Churchill tegenaan: “Een pessimist ziet een probleem in elke mogelijkheid. Een optimist ziet een mogelijkheid in elk probleem”.

In elk geval hoeft het nieuwe verslag dat hij volgende week bij de koning uitbrengt, geen eindpunt te betekenen. Op basis van de vooruitgang die hij boekt, zal de koning bekijken of de missie wordt verlengd of dat iemand anders het veld wordt ingestuurd, zei Magnette. De debatten in het parlement, bijvoorbeeld over de abortuswetgeving, hebben volgens de informateur alleszins geen directe invloed op de onderhandelingen.