Even dreigde het duel in het Estádio D. Afonso Henriques zelfs uitgesteld te worden door de aanhoudende regen. Scheidsrechter Serhiy Boiko rolde een paar keer met een bal op de zompige grasmat en zag dat het goed was. Al werd de aftrap met drie minuten vertraagd omdat het vuurwerk dat de Standard-fans afstaken het zicht aanzienlijk beperkte.

In de gietende Portugese regen begon de thuisploeg het best aan de partij. Vitoria dreigde via André Pereira, ex-Kanarie Falaye Sacko en Bruno Duarte, telkens stond Arnaud Bodart pal. Standard deed op het halfuur iets terug. Maatwerk van Paul-José Mpoku zette Renaud Emond op weg richting het vijandelijke doel. De spits, die de voorkeur had gekregen op Obbi Oulare, trapte in één tijd in plaats van aan te nemen. Het resultaat was een slap schotje dat naast eindigde.

Penalty cadeau

En toch kwamen de Luikenaars op voorsprong. Een cadeautje van de Oekraïense ref, die onterecht naar de stip wees nadat Samuel Bastien zich vlak voor de thuiskeeper naar de grond stortte. Had hier een VAR geweest… Maxime Lestienne, tot dan toe niet best in de partij, zette vanaf elf meter om: 0-1.

Standard leek in dit waterballet van een voetbalmatch met die voorsprong de rust in te gaan, maar in de blessuretijd van de eerste helft slikte het dan toch een vermijdbaar tegendoelpunt. Centraal in de verdediging stond het niet goed, Pereira verscheen alleen voor Bodart en faalde niet. De gefrustreerde Portugezen vierden zo hard dat een van de assistent-coaches rood pakte.

Dekselse Kamada

Meer van hetzelfde in het tweede bedrijf. Guimaraes deed Standard afzien. De hete standjes overleefden de Rouches. Het moest bij de spaarzame tegenaanvallen gebeuren, zo leek de redenering. Net op dat moment sijpelde door dat Dachi Kamada (ex-STVV) op Arsenal met twee goals Eintracht Frankfurt op voorsprong had gebracht. Standard diende voor dus voor de overwinning te gaan. Obbi Oulare en Selim Amallah kwamen.

Niet dat hun inbreng het spelbeeld meteen veranderde. De Portugezen bleven het doel van Bodart bestoken. Fysiek was het ondertussen een heuse uitputtingsslag geworden. Steeds vaker stortte een Rouche ter aarde, maar ook voor Guimaraes werden de omstandigheden zwaar. Plots volgden de kansen elkaar in rap tempo op. De ingevallen Amallah dreigde twee keer. Een minuut voor tijd schonk Carcela de kersvers Marokkaans international een derde, grotere kans, maar Amallah mikte naast. Ook Bastien kwam nog dichtbij.

Afhankelijk

Doelpunten vielen niet meer. Geen eerste uitzege in drie jaar tijd voor Standard, wel het eerste punt op verplaatsing van deze campagne. Verdienstelijk als het gelijkspel mag zijn, schieten zijn de kwalificatiekansen er een pak minder op geworden. Door het resultaat in Londen zou het over twee weken al heel gek moeten lopen. Of je moet hopen dat Frankfurt zich dan vergaloppeert tegen dit Guimaraes én zelf winnen van Arsenal. Of je moet The Gunners op Sclessin met 5-0 klop geven. In voetbal kan natuurlijk veel, maar dit?