Wat was ik trots zaterdagavond. Trots op mijn thuisstad. Ik was een van de duizenden zotten die geen betere plannen had dan tien kilometer te lopen door een tiental gebouwen in de Mechelse binnenstad. Dus stond ik om iets voor 20u in de startblokken tussen West-Vlamingen, Limburgers en zelfs Nederlanders van de zesde editie van Urban Trail. Voor mij werd het een thuismatch. En wat voor een.

Al enkele minuten na het startschot voelde ik mijn trots opborrelen, tussen de duizenden lopers en de miljarden sfeerlichtjes. Natuurlijk wist ik al dat Mechelen mooi verlicht werd in de winter, op sommige ...