Het was Laura Verdonschot die de kopstart nam. Achter haar volgden respectievelijk Ellen Van Loy, Sanne Cant, Loes Sels, Alicia Franck en Karen Verhestraeten. Al vrij vlug kwam er een afscheiding met een kopgroep die vier rensters sterk was. Daar maakten Cant, Sels, Van Loy en Verdonschot deel van uit. Voor de wereldkampioene ging het allemaal te traag. Nog voor de passage aan het ponton muisde zij er vanonder en liet ze de concurrentie in de steek. Wie dacht dat Sanne Cant dan reeds definitief vertrokken was, kwam bedrogen uit. De titelverdedigster moest in een modderstrook plots voet aan grond zetten om niet ten val te komen. Door die hapering van Cant kregen we zo weer drie leidsters: Cant-Van Loy-Verdonschot. Dat drietal trok ook de tweede ronde in, met een voorsprong van vijftien seconden op Loes Sels en reeds een halve minuut voorsprong op Alicia Franck.

Sanne Cant versnelde opnieuw en sloeg weer een kloof. Laura Verdonschot positioneerde zich op stek twee, gevolgd door Ellen Van Loy. Die plaatsen bleven behouden. Zo ook bij het intrekken van de slotronde. Die vatte Sanne Cant aan met een voorgift van 24 seconden op Verdonschot. Ellen Van Loy consolideerde haar derde plaats. Cant nam in de laatste rechte lijn ruim de tijd om het publiek te groeten en mocht zo haar elfde driekleur gaan ophalen.

Met elf Belgische titels verbreekt Sanne Cant het record van Roland Liboton bij de mannen. Voor Cant was het na Sint-Niklaas en Bredene nog maar de derde zege van het seizoen, door de heerschappij van de Nederlandse vrouwen in het veld.

Sanne Cant: "Geen topgevoel vandaag"

Sanne Cant pakte een unieke elf op een rij. "Ik reed al weg in de eerste ronde in een zandpassage, maar miste daarna volledig een spoor in het slijk. Ik geraakte vast in de linten, dus dan dacht ik even: "Oei." In de volgende ronde kon ik echter weer een kloofje slaan, waarmee ik op eigen tempo naar de aankomst kon rijden. Al bij al was dit een comfortabele overwinning, maar een kampioenschap moet altijd gereden worden. Je mag hier ook niet te veel foutjes maken, want da's cruciaal." "Om de Nederlandse dames te kloppen op het WK moet ik nog beter worden. Ik had vandaag geen topgevoel, maar dat komt misschien omdat ik hier enkel kan verliezen. Dan start je met iets meer spanning. Vanavond trek ik nog naar Spanje. Hopelijk kom ik terug in topvorm. Het wordt alles of niks. Die elf titels zijn heel uniek en het is plezant om dit nu al te hebben bereikt. Ik wil er nog zoveel mogelijk bij. Misschien geraak ik tot bij Katie Compton, die er vijftien heeft gewonnen. Maar dat is nog heel ver weg."

Laura Verdonschot: "Ik zal moeten wachten tot Sanne met pensioen is"

Laura Verdonschot hield gedurende twee ronden Sanne Cant in het vizier maar moest haar dan definitief laten gaan. "Mijn start mocht er inderdaad zijn al kon Sanne in de zandstrook al meteen een kloofje slaan. Ik kon echter terugkeren nadat ze een foutje gemaakt had. Een ronde later maakte ik echter zelf een foutje en daarvan profiteerde Sanne om me achter te laten. Lange tijd bleef het verschil binnen de perken maar uiteindelijk brak de veer toch."

"Sanne kwam alleszins sterk voor de dag.  Als ik met haar had willen wedijveren tot en met de finale had ik een superdag moeten hebben zoals ik er twee jaar geleden op het BK in Oostende één had. Maar dat was jammer genoeg niet het geval. Dat kon ook moeilijk anders want ik heb heel de week antibiotica moeten nemen vanwege een zware hoest. Het zal weer een jaartje wachten worden tot in Meulebeke om nog eens van de titel te mogen dromen. Of zou ik nu echt moeten wachten tot Sanne met pensioen gaat vooraleer ik die driekleur zelf eens mag dragen. Droomt Sanne ervan om vijftien titels te pakken zeg je? Amai, dan zal ik nog lang moeten wachten." (lacht)

"Laat me nu maar voor tien dagen vertrekken naar het zuiden om wat te trainen in een lekkere temperatuur. Niet zozeer omdat  het veel impact kan hebben voor het WK maar wel eerder om in de weken na het WK in wedstrijden als Lille en Hoogstraten goed voor de dag te komen in wedstrijden die me goed liggen." (kle)

Ellen Van Loy: "Ik ben blij met mijn prestatie"

Ellen Van Loy stond voor de zoveelste keer op het podium na een BK. Naast al een aantal zilveren medailles werd het nu brons. "Daar kan ik best mee leven", klonk het achteraf. "Ik heb in heel de wedstrijd maar één klein foutje gemaakt toen ik verkeerd opsprong na een loopstrook. Ik was ook een van de weinige rensters die met gladde banden (nagenoeg zonder profiel, nvdr) reed. Het parcours liet dat toe. Ook op het ponton ging dat best."

"Ik denk ook dat er niet meer inzat vandaag dan die derde plaats. Sanne was duidelijk de beste en ook Verdonschot was een tikje beter. De kloof met Laura bedroeg nooit veel meer dan tien seconden maar toch kon ik ze evenmin dichten. Toch ben ik tot de laatste meters blijven vechten voor dat zilver. Ik vind dat ik dat verschuldigd ben aan mijn begeleiders, mijn naaste omgeving en mijn supporters. Zo zit ik nu eenmaal in mekaar. Op stage ga ik niet. Dat kan ik me niet permitteren. Wel gaan we met de ploeg binnenkort voor een viertal dagen op afzondering en daar kan ik even goed van genieten. Dat zorgt voor wat lichamelijke en mentale rust en dat doet altijd deugd." (kle) Marthe Truyen pakt titel bij de vrouwen-beloften: "Een mooie revanche"

Marthe Truyen eindigde als negende in de cross bij de vrouwen-elite maar daarmee was ze tegelijk wel de beste belofte wat haar de trui en het goud opleverde. "Voor de wedstrijd heb ik samen met mijn mama nog eens teruggedacht aan het BK vorig jaar in Kruibeke waar ik tweede eindigde ondanks ik als topfavoriete op meer gerekend had. Ik was toen gigantisch ontgoocheld."

"In Antwerpen vertrok ik deze keer niet met de status van grootste kanshebber op de titel omdat ik niet zo'n al te best seizoen reed tot nu toe, vooral dan omdat ik lichamelijk niet helemaal in orde was. Mijn bloedwaarden waren ondermeer niet in orde. Maar kijk, een beetje tot mijn eigen verbazing liep het vlotter dan vorig jaar en pakte ik nu wel de titel. Daar ben ik héél gelukkig mee. Een mooiere revanche kon ik me niet inbeelden", aldus nog de renster uit Nijlen die het veldrijden combineert met haar studies voor industrieel ingenieur. (kle)