“Pling!”, deed mijn telefoon zaterdagavond. En twee seconden later opnieuw. Pling! Pling! Dan weet ik dat mijn dochter iets wil zeggen. In plaats van één tekstje krijg ik van haar steevast een paar aparte zinnen. Het is een beproefde manier om mijn aandacht te trekken, want ik veer niet automatisch recht telkens mijn smartphone een geluidje maakt. Die is – in tegenstelling tot die van mijn kinders – niet vastgegroeid aan mijn hand.

“Celine is uitgegleden en haar bh is afgevallen”, las ik.

“Ze is wel door naar de volgende ronde.”

“Het is Miss België, hé?!”

Dat was mij volledig ontgaan. En het bleek ook even zoeken naar het juiste tv ...