De borden met exotische kost worden voor ons op tafel gezet. Het ziet er heerlijk uit. Net als mijn vrouw en ik onze beladen vorken naar onze monden willen brengen, neemt iemand mijn hand vast. Er valt een stilte. We zijn in Afrika en onze inheemse tafelgenoten staan op het punt het gebed in te zetten. Helemaal vergeten. Nochtans heb ik het ritueel van onze vrienden al verschillende keren meebeleefd. Een beetje ongemakkelijk leggen we onze vorken weer neer.

We nemen de handen van de personen naast ons vast en vormen een kring aan tafel. Dit is het moment waarop het familiehoofd enkele woorden tot de Hogere Macht richt. Mijn enige rol wanneer de woordenstroom ...