Na een vijfde plaats in de kwalificaties en winst tegen Duitsland in de eerste ronde werden de Belgen in de kleine finale voor de bronzen medaille tegen thuisland Canada uitgelijnd. Daarin koos bondscoach Peter Pieters voor Jolien D’hoore, Lotte Kopecky, Shari Bossuyt en Gilke Croket. De geblesseerde Annelies Dom, een vaste pion in de Belgische ploeg, kon het hele toernooi niet opgesteld worden.

Na een spannende wedstrijd, waarin de Belgen na een goede start lang konden aandringen, waren de Canadezen toch het snelste. Met een tijd van 4:25.641 deden de Belgen wel trager dan in hun eerste ronde, en ze moesten ruim een seconde onderdoen voor de thuisrijders. De overwinning was voor de Verenigde Staten, die in de finale de Franse ploeg inhaalde. Frankrijk is samen met België een van de landen die nog in de running zijn voor een plek voor de Olympische Spelen van Tokio, maar haalde in Milton dus extra punten.

In de eindstand van de Wereldbeker staat de Belgische vrouwenachtervolgingsploeg op de vierde plaats, na Duitsland, de VS en Frankrijk. Toplanden als Australië, Groot-Brittannië en Nieuw-Zeeland kwamen in Milton niet aan de start. (belga)