Thibau Nys is zeventien, maar een volwassen kerel. Dat klonk ook in zijn reactie achteraf. “Ik heb hier geen woorden voor”, schudde hij zijn hoofd. “Ik was in een goede vorm, maar ik wist niet hoe dit parcours zou uitdraaien. Dit is een omloop waar je moeilijk op kan recupereren. In de tweede ronde kon ik wegrijden en een klein kloofje slaan. Dat kon ik uiteindelijk uitbouwen.” De favorietenrol deerde de jonge Nys niet. “Ik voelde de druk wel. Ik had een uitstekend jaar achter de rug, ik won de wereldbeker en werd Europees kampioen. Dan word je geviseerd. Maar hier wint de beste. Dat was ik vandaag. Het is geweldig dat we met drie Belgen op het podium staan. We droomden ervan deze week.”

Papa Sven wist het van bij de eerste ronde

Vader Sven stond met tranen in de ogen in de tv-studio’s. “Dit doet wat met een mens, dat kan ik je verzekeren. Als je die snotneus vastneemt na de finish… (slikt even). Dat is een moment van opperste geluk. Ik zie hem nog altijd rondfietsen op dat kleine fietsje op de cross. Ik heb het er moeilijk mee, want ik ben erg emotioneel. Het gaat mij niet om die wereldtitel. Een omhelzing van je kind, dat voel je. Dat is warm. Het is hetzelfde gevoel als zelf wereldkampioen worden. Toen ik Paul Van den Bosch tegenkwam, zag ik mezelf terug op mijn laatste WK in Zolder waar ik hem vastnam. Een flashback van zoveel jaren emotie die je nu meemaakt met je eigen kind. Dat is een raar gevoel.”

Sven voorspelde het Belgisch podium. “Lillo deed het goed, maar Verstrynge stijgt boven zichzelf uit. Belmans was samen met Thibau de beste van dit seizoen. Je moet altijd met twee woorden spreken, maar voor België komt dit niet uit de lucht gevallen. Het is een goede generatie en dat missen ze nu wel bij Nederland.” Voor de papa was het al snel duidelijk dat zijn zoon de overwinning zou pakken. “Ik was er in de eerste ronde al gerust op. Ik zag op zijn aangezicht dat het goed zat. Ik heb al een andere Thibau gezien. Nu werd ik rustiger met de ronde; Je kent je eigen zoon en hoe hij reageert. Ik heb hem op andere manieren zien winnen, dat het veel moeilijker was. Maar dit parcours liegt niet en hij had de controle.”

De hype zal alleen maar groter worden. “In eerste instantie moet hij genieten van dit moment, maar hij is nuchter genoeg om te weten dat er opnieuw hard gewerkt zal moeten worden. Het is ook aan ons, de entourage, om de rust te bewaren met de voeten op de grond. Morgen is het ook gewoon weer maandag. Er was geen feestje gepland. We zien wel waar het schip strandt (glimlacht).”

Mama Isabelle: “Ik leef precies in een film”

De vader werd al wereldkampioen, maar voor Isabelle Nijs is dit een nieuw gevoel. “Dit is toch nog anders. Bij Sven hebben we er lang op moeten wachten, bij Thibau gaat het nu een stuk sneller. Het was behoorlijk spannend. Eerst met die Zwitser, daarna met die Italiaan… Dan ben je toch even op je ongemak, want je weet maar nooit.” De mama stond even na de finishlijn. “Ik leef precies een beetje in een film. Het is nog een beetje onwezenlijk. Nu tijd voor een feestje, maar wanneer of hoe weet ik niet. We zullen heel laat thuis zijn. Het zal voor morgen zijn (lacht).”

Trainer Paul: “De perfecte race”

Trainer Paul Van den Bosch is enkel officieel geen familie van de Nys’en, maar veel dichter kan je niet komen. Eerst de papa kampioen gemaakt, nu de zoon. “Thibau maakte geen enkele fout. Hij controleerde de wedstrijd van bij het begin. Hij reed de perfecte wedstrijd. Voor de wedstrijd was hij heel zenuwachtig, net als zijn vader trouwens. Dit is een stap die Thibau zet, maar geen garantie dat de rest van zijn carrière zo zal zijn. Wel laat hij zien dat hij het niveau heeft om stappen te blijven zetten. Ik ben nu twee jaar trainer van Thibau. Sven kreeg ik pas later onder mijn vleugels, toen hij zo’n 26 jaar oud was. De impact van de samenwerking is nog lang niet zo als met Sven. Het is een speelvogel, maar hij is met zijn vak bezig. Hij is bezig met zijn training, zijn voeding en zijn slaap. Op zijn training zit nog veel rek. Ik waak bijzonder over het nemen van kleine stappen tegelijk. Korte inspanningen trainen in het veld, duurtrainingen beperken…”