Meestal is Sweeck een ingetogen kerel, maar ook hij was duidelijk blij met zijn eerste overwinning in een klassementscross en de eerste eindzege in een regelmatigheidscriterium. Play Sports-verslaggever Dennis Xhaët had hem voor de wedstrijd gewezen op die mogelijkheid en daagde hem uit voor een “adje voor de Sweeck” als hij zou winnen. Die adaptie op ‘Adje voor de sfeer’ van de Nederlandse zanger René Karst wordt steeds luidop gezongen door zijn supporters. Na de finish kwam Sweeck met veel smaak aan de uitdaging tegemoet.

De openingsronde werd helemaal ingenomen door Lars van der Haar, die derde stond in de tussenstand. Voor hem enkel nog Eli Iserbyt (68) en Laurens Sweeck (68), dus de ploegmakkers zouden beslissen over de eindwinst. Een enthousiaste Quinten Hermans, die Van der Haar van het eindpodium kon stoten, zette door en gaf enkele keren een prikje. Tom Pidcock was trager gestart, maar kwam in de derde ronde aansluiten.

De Britse vicewereldkampioen gooide op de weg een stevig bommetje, maar geraakte niet weg en zou niet meer recupereren van die aanval.

Laurens Sweeck reed andermaal een zuinige cross in het begin en achtte halfweg koers zijn moment gekomen. Op kousenvoeten reed hij een handvol seconden bijeen, zijn concurrent zat ietsje te ver. Eenmaal op de weg gekomen werd er teveel getwijfeld bij de achtervolgers. Boeken toe, zowel voor de dagzege. Want een solo Sweeck terughalen is onbegonnen werk.

Toon Aerts probeerde nog even de schijn hoog te houden, kwam terug tot op zes seconden, maar deed Iserbyt wel pijn. Met Van der Haar en Michael Vanthourenhout ook nog in de buurt draaide het viertal goed rond, maar de leider was duidelijk gaan vliegen.

Sweeck werkte zijn solo af en pakte zijn vijfde zege van het seizoen, zijn eerste klassementscross van zijn carrière ook. Toon Aerts verzekerde zich van de tweede plaats, Iserbyt werd derde. Op de erelijst van de Superprestige volgt Sweeck wereldkampioen Mathieu van der Poel op, de Nederlander was er zaterdag niet bij aan de kust.