Moebarak werd na een loopbaan bij de Egyptische luchtmacht in 1975 benoemd tot vicepresident onder president Anwar Sadat. Toen deze in 1981 werd doodgeschoten, volgde Moebarak hem op als president.

Moebarak liet een zekere ruimte voor dissidentie, alhoewel enkel binnen een strikt kader. Zo mocht er geen kritiek geuit worden op zijn familie. Het Egyptische politieke systeem was onder zijn presidentschap niet echt open. De onderdrukking van zijn (vermeende) politieke rivalen was gebruikelijk, en mogelijk door een noodwet die in 1981 werd afgekondigd. Het was mede daardoor dat de ontevredenheid over hem als leider toenam, en hij uiteindelijk ten val werd gebracht. Hij werd ook gezien als iemand die geen voeling had met de gewone Egyptenaar, die met moeite de eindjes aan elkaar kon knopen.

Wat zijn buitenlands beleid betreft brak Moebarak nooit met Sadats beleid van diplomatieke toenadering tot Israël. Toch bezocht hij Israël slechts een keer, in 1995, voor de begrafenis van de Israëlische premier Yitzhak Rabin. Hij slaagde erin de banden met andere Arabische leiders weer te herstellen, die woedend waren omdat Sadat een vredesverdrag met Israël ondertekende. Hij behield ook de sterke alliantie tussen Egypte en de Verenigde Staten, van wie het land elk jaar voor 1,3 miljard dollar militaire steun krijgt.

Arabische lente

Moebarak werd door zijn tegenstanders “farao” genoemd, omdat hij 30 jaar aan de macht was. Hij was zijn zoon Gamal aan het voorbereiden om hem op te volgen, maar moest in 2011 aftreden na 18 dagen van protesten tijdens de Arabische lente.

Later moest hij onder meer terechtstaan voor het doden van meer dan 850 betogers door de veiligheidsdiensten, tijdens de laatste dagen van zijn presidentschap. Hij werd echter enkel schuldig bevonden aan fraude en kreeg geen bijkomende celstraf. In 2017 werd hij vrijgelaten. Zijn proces woonde hij bij in een ziekenhuisbed.

Doodsoorzaak

De doodsoorzaak werd niet genoemd bij de aankondiging van zijn dood, maar afgelopen zaterdag zei zijn zoon Alaa op Twitter dat Moebarak op intensieve zorgen lag. Hij was in januari geopereerd, maar zijn zoon zei niet waarvoor. Volgens Moebaraks schoonbroer, generaal Mounir Thabet, zal het Egyptische presidentschap de begrafenis organiseren. Hij laat een vrouw en twee zonen, Alaa en Garmal, achter.