“Er zijn momenten geweest dat ik me niet op het ijs thuis voelde. En dan is het moeilijk om hard te schaatsen”, verklaarde Swings afgelopen weekeinde in Heerenveen. Dat was onder meer het geval bij het WK in Salt Lake City. Als een van de eerste schaatsers was Swings naar de hooglandbaan in Utah gereisd. “Maar na tien dagen voelde ik er dat ik heel weinig snelheid had.”

Het bracht hem aan het twijfelen. Hij ging sleutelen aan zijn techniek, maar kreeg de slag niet echt te pakken. Na de eerste vier wereldbekermanches bedacht hij dat hij in de bochten te veel snelheid verloor, terwijl daar voorheen juist zijn kracht lag. Met het EK dacht hij dat probleem te hebben verholpen. Swings erkent dat hij er misschien te veel mee bezig is.

In zijn eentje en ook met zijn trainer Jelle Spruyt komt Swings er niet uit. De laatste weken van het seizoen heeft Swings veel getraind met de Nederlander Jan Blokhuijsen. Hij hoopt die samenwerking te kunnen voortzetten en onderdak te krijgen bij team IKO, waarvan Blokhuijsen deel uitmaakt. Al eerder schaatsten ze samen. “Ik heb mijn beste jaren met Jan gehad. In 2015, dat was toch mijn beste jaar op de schaats.”

Het was de winter dat Swings onder meer vierde werd op het WK allround, met een bronzen 1.500 en 10.000 meter. Later dat jaar reed hij de tien kilometer onder de dertien minuten.

Peking 2022

In het voorolympisch seizoen zal Swings dertig worden. Dat zegt hem niet zo veel. “Ik heb het gevoel dat ik sterker ben dan ooit. Fietstesten bewijzen dat. Ik recupereer snel. Probleem is dat ik mijn kracht dit seizoen niet kon overbrengen op het ijs. Dat is frustrerend.” Dan merkt hij toch dat de jaren gaan tellen en ergert hij zich als hij fouten maakt die hij al eerder heeft begaan. “Dat mag me niet nog een keer overkomen.”

Op de vraag of hij de Olympische Winterspelen van 2022 ziet als het einde van zijn schaatsloopbaan, antwoordt hij met een duidelijke ontkenning. “De Spelen zijn zeker geen eindpunt. Ik sport supergraag. Ik geniet ervan om atleet te zijn. Ik hoop dat ik dat nog lang kan blijven doen. Peking is een groot doel. Volgend jaar zet ik opnieuw een stap in die richting.”