Het legendarische café De Koetsier in de Statiestraat in Antwerpen opende in maart vorig jaar na vijftien jaar weer de deuren. Ook De Rui op de Oudevaartplaats is zo’n kroeg waar klanten na een stevig nachtje stappen in de vroege ochtend nog verder komen doorzakken. Een sluitingsuur? Dat kennen beide kroegen niet.

Onze reporter Maaike Floor ging in oktober vijftien uur lang aan de toog hangen van café In de stad Aalst, één van de laatste bruine kroegen van Antwerpen. Waar de verhalen rauw zijn, het bier om negen uur ’s morgens al rijkelijk vloeit en waar je geen cappuccino maar wel hardgekookte eitjes kunt bestellen.

Een bodyshot op de toog, de ziel uit uw lijf dansen op de Desselse Prince of meewiegen op de Kempense Dylan. In Café Foli-A in Retie kan het allemaal. Al houdt niets u tegen om gewoon aan de toog gemaakt van sigarenkistjes te gaan hangen. “Dit is de nachtclub van Retie.” Ons weekendmagazine CittA Kempen ging er onlangs een kijkje nemen.

Een carrière van zestig jaar. Sommigen huiveren misschien alleen al bij het gedacht, maar voor cafébazin José Liekens (83) van De Nieuwe Ster in Koningshooikt (Lier) is die uitzonderlijke staat van dienst geen reden om ‘al’ over stoppen te praten. “Wat zou ik dan doen? Laat mij maar gewoon bezig blijven”, zegt ze.

In 2007 sloot Lutgard ‘Lut’ Van Tilborgh haar in Antwerpen legendarische café Gounod. Enkele weken geleden was het tijd voor een reünie en ging het café in de Kelderstraat nog een laatste keer open.

De bekende – zeg maar gerust legendarische – Turnhoutse bruine kroeg Wirwar sloot op nieuwjaarsnacht definitief de deuren. Daarmee verdween het café waar acteur Stany Crets zijn apenjaren doorbracht, Guido Belcanto zijn eerste optreden gaf en Tom Barman zijn eerste lief vond. Maar daarmee verdween vooral het meest genereuze café van Turnhout. “Of je nu zwarte of roze kleren droeg, een hanenkam of haar tot op je achterste, iedereen mocht hier binnen. Dat is de essentie van de Wirwar”, luidde het.

In januari begonnen slopers aan de ontmanteling van de panden op de hoek van de Italiëlei en de Korte Winkelstraat in Antwerpen. Vooral het hoekhuis, café Hill Diar, zal voor vele generaties studenten voor eeuwig en drie dagen de plek blijven waar ze sommige van de mooiste nachten van hun prille leven beleefden.