“Er zijn vele redenen waarom een test valsnegatief kan zijn: onvoldoende aanwezigheid van virussen in het neusslijm, kwaliteit en moment van afname, omstandigheden van transport en de foutenmarge van de test zelf. De uitslag van de test is dus zeker niet altijd betrouwbaar. Exacte cijfers bestaan niet, maar een voorzichtige aanname is dat van alle besmette personen die zo’n test ondergaan slechts 70 procent positief test en in de resterende gevallen de betrokkene ten onrechte als niet besmet wordt bestempeld”, aldus Vankrunkelsven.

Personen die Covid-19 doormaken, testen in het begin vaak positief op het neusuitstrijkje, maar na ongeveer een week niet meer terwijl ze dan nog wel veel virussen in het longvocht hebben en deze ook ophoesten. “Deze personen testen heel vaak negatief op de coronatest terwijl ze nog veertien dagen besmettelijk kunnen zijn”, aldus Vankrunkelsven.

Daarnaast zijn er ook mensen die in het begin van de incubatieperiode zitten en dus al besmet zijn, maar bij wie de test nog niet positief tekent. Het valsnegatief resultaat kan ook het gevolg zijn van problemen met afname, transport, labo en gevoeligheid van de test zelf.

De coronatests zijn volgens Vankrunkelsven nuttig om een globaal epidemiologisch beeld te geven over de verspreiding en de evolutie Vlaanderen, maar op individueel niveau is hun nut beperkt. Hij waarschuwt er dan ook voor dat de actuele testen in woon-zorgcentra een onnauwkeurig beeld opleveren van de situatie en “een vals gevoel van veiligheid kunnen geven”. “De beschikbare coronatests veranderen dus heel weinig aan het concrete beleid in de woon-zorgcentra. De verzorgenden moeten bij elk contact met een bewoner beschermende maatregelen en rigoureus handhygiëne toepassen”, aldus de KUL-docent.