Op 25 januari, Gedichtendag, wordt Maud Vanhauwaert aangesteld als stadsdichter van Antwerpen. Hoe ondersteunen we haar als stad? Wat verwachten we in de plaats? Wordt zij een collega met een badge? Die en andere vragen beantwoord.
Wie is de nieuwe stadsdichter? Maud Vanhauwaert is een jonge dichteres met West-Vlaamse roots, die sinds haar studies in Antwerpen woont. Ze doceert woordkunst aan het Koninklijk Conservatorium. Maud leverde sinds 2011 twee poëziebundels af: Ik ben mogelijk en Wij zijn evenwijdig . Beide werden bekroond met literaire prijzen. Het brede publiek kent Vanhauwaert dan misschien weer van haar poëtische bijdrages aan het televisieprogramma ' Iedereen beroemd ' op Eén, enkele jaren geleden.
Waarom Vanhauwaert? Er stond de laatste jaren een sterke, vrouwelijke generatie dichters op. Vanhauwaert is daar een goed voorbeeld van. De poëzie van Maud is verrassend, speels en toegankelijk. Niet alleen op papier, maar ook op het podium staat ze sterk. Ze is een energieke, open persoon die mensen weet te enthousiasmeren voor poëzie - en niet enkel de hare. .
Hoe verliep de selectieprocedure? Het college stelde een adviescommissie samen, met de bedrijfsdirecteur van Cultuur, Sport, Jeugd en Onderwijs als voorzitter. Naast enkele externe experten zetelen er stadsmedewerkers die thuis zijn in poëzie: Leen van Dijck van het Letterenhuis en Max Temmerman, directeur CC De Kern en zelf dichter. Michaël Vandebril, coördinator van Antwerpen Boekenstad, is secretaris maar heeft geen stemrecht. De commissie draagt unaniem en gemotiveerd 1 dichter voor aan het college.
Hoe ondersteunen we de stadsdichter? Michaël Vandebril, coördinator van Antwerpen Boekenstad, bespreekt alle verzoeken, voorstellen en ideeën met de stadsdichter. Samen bekijken ze hoe ze de stadsgedichten op een gepaste en originele wijze tot bij de burger kunnen brengen. Elk stadsgedicht is een avontuurlijk project, met vergaderingen met medewerkers van andere diensten en een minutieuze planning.
Krijgt Maud een vaste werkplek? Krijgt ze toegang tot stadsgebouwen? De stadsdichter is geen ambtenaar, maar een kunstenaar die van de stad een creatieopdracht kreeg. De vorige stadsdichter, Maarten Inghels, vroeg tijdelijke residentie in het Middelheimmuseum. Dat is te vergelijken met een residentieproject van een kunstenaar.
Wat verwachten we van de stadsdichter? De stadsdichter moet minstens 12 gedichten schrijven in 2 jaar tijd , over wat er reilt en zeilt in Antwerpen. Over grootse gebeurtenissen of kleine voorvallen. Over wat hem treft in het dagelijkse Antwerpse leven. Elke stadsdichter doet dat op zijn eigen manier. Zo krijg je heel verschillende resultaten en manieren van communiceren met de stadsbewoner.
Is de dichter vrij in het kiezen van de thema's, onderwerpen, locaties …? De stadsdichter krijgt de artistieke vrijheid om zelf het onderwerp en tijdstip te kiezen, maar vanuit de stad kunnen we verzoeken doen. Zo schreef Stijn Vranken een stadsgedicht voor de Burendag, Bernard Dewulf voor de inhuldiging van het Red Star Line Museum en Maarten Inghels voor de heropening van Museum Plantin-Moretus. Ideeën als de tatoeage van Maarten Inghels of de Tram DE LUX van Stijn Vranken kwamen dan weer van de dichters zelf.
Onderneemt Maud ook acties uitsluitend voor stadsmedewerkers? Er zijn reeds vragen voor de stadsdichter. Zo vroeg Cathy Pelgrims, coördinator publieksmedewerking van het MAS, haar om iets te doen met de droogdokken. En, net als bij de vorige stadsdichters, stelde Loketwerking aan Maud de vraag om een gedicht te schrijven voor de trouwboekjes van de stad.
Is het een eretitel of krijgt de stadsdichter een verloning? De stadsdichter wordt vergoed voor de creatieopdracht en voor het gebruik van de gedichten. Dat wordt geregeld via een licentieovereenkomst die is goedgekeurd door de gemeenteraad.
Je kan alle stadsgedichten nalezen op .