Koen Kennis (links), en Fenna Bouve
Vandaag om 10:57 door FENNA BOUVE
Fenna Bouve (40) woont met haar man en twee kinderen in Borgerhout. Sinds kort verzet ze zich tegen het te snel rijdend verkeer in onze straten in de aangevuurde bewonersactiegroep door haar aangevuurde bewonersactiegroep 30MAX. Voor deze krant is zij een van de vier columnisten mobiliteit.
Onze schepen van mobiliteit had vorige week een boodschap over onze mobiliteit in lockdowntijd. O, zou hij de Waaslandtunnel openen voor fietsers? Zou hij naar het lichtende voorbeeld van Milaan en Brussel rijvakken op de grote assen vrijgeven aan fietsers? Vergeet het. Nee, hij was drie A4’s in de pen gekropen om ons uit te leggen dat we zeker niet moeten wennen, laat staan jubelen over hoe onze stad er nu uitziet. De rustigere straten, eindelijk meer plaats voor fietsers en voetgangers, de frisse lucht, de stilte - volgens hem vooral tekenen van een bloedende economie. Snel, breng die files terug, dàt betekent dat het goed gaat met onze stad!
Hoe jammer, hoe jammer! Ik weet niet wat ik het ergste vind: dat hij niet wil toegeven dat er voordelen zijn aan deze situatie, dat hij nog maar eens toegeeft dat hij echt niét droomt van een autoluw Antwerpen of dat hij boudweg toegeeft dat hij het helemaal niet meent met die ‘modal shift’. Want, beste lezers, er is VANDAAG, tijdens coronatijd, de helft minder autoverkeer. Zo ziet dat eruit!
Bij mijn weten zijn de burgeractiegroepen gestopt met procederen tegen Oosterweel op voorwaarde dat Ringland er zou komen én een modal shift van 50/50 - dat betekent dat de helft van de verplaatsingen in Antwerpen duurzaam zou zijn, met het openbaar vervoer, de fiets of te voet. Die modal shift-belofte is waarvoor ik mee de strijdbijl heb begraven om te protesteren tegen Oosterweel: dat Antwerpen écht zou werken om autoluwer te worden. Maar wat kregen we de laatste jaren? Enkel windowdressing-maatregelen: een zone 30 die niemand respecteert en die niet zorgt voor de vermindering van de autodruk of meer verkeersveiligheid, een lage-emissiezone die naast de haven gewoon een totale grap is, postzegelstukjes Ringland… En ‘slimme’ mobiliteit: Wat dat eigenlijk betekent behalve een website, een deelfietssysteem en e-steps, is me eigenlijk nog altijd niet duidelijk. Allemaal goede zaken, maar kruimels, en ze leiden overduidelijk niét naar die modal shift. Om dan, als je ineens tien jaar te vroeg je target haalt, gewoon te zeggen: ‘in deze situatie zie ik nul opportuniteiten’- hoe een gemiste kans is dat?
Hoe kan je nu de voordelen van deze tijdelijke coronatoestand op onze mobiliteit niét willen zien? En waarom toch die polarisatie: Alsof iedereen die deze voordelen echt aangenaam vindt, tégen ‘de economie’ is? Een stad wil zonder winkels en bedrijven? Neen, neen! Maar het kan toch anders, zo blijkt. Mensen kùnnen die auto blijkbaar laten staan. En wat àls ze die laten staan: dan hebben voetgangers en fietsers meer plaats nodig, laat ons die dan ook geven!
Waar andere steden, nationaal en internationaal, een zucht van aangename verlossing van die autodruk slaken en omzetten in daden, wat doet Antwerpen? In een kramp schieten en zeggen: wen er niet aan jongens! Die auto’s komen terug! Hoe rapper hoe liever! Hier wringt, voor de zoveelste keer, het schoentje: niet willen.
Het ziet er niet goed uit voor die modal shift. Dat is nu nog maar eens duidelijk. Mijn gevoel hierbij: met dit bestuur stevenen we vooral af op modal shit.
Overlijdens in Antwerpen.
Met de medewerking van