Het CURANT-team heeft een eigen deurbel aan de Lange Gasthuisstraat. Je kan er niet naast kijken. Na het indrukken van de bel, begroeten twee enthousiaste hoogopgeleide nieuwkomers mij. Aan Abbas (26) en Ahmed (29) van het CURANT-team moet je geen twee keer vragen om een interview te mogen afnemen.
Na een korte maar warme verwelkoming, volg ik Abbas en Ahmed op de rode lopers van het Marnixhuis naar boven. Ondertussen komt de babbel snel op gang. Ik was benieuwd naar de achtergrond van die hoogopgeleide nieuwkomers in hun land van herkomst. Abbas: "Ik weet niet wat ik het hardst getraind heb in Syrië: mijn armen of mijn hoofd. Ik was zwemmer bij de nationale zwemploeg van Syrië. Om mijn bachelor rechten te behalen, moest ik ook mijn best doen. Ja, ook in Syrië was dat best een zware studie. Daarna werkte ik als verkoper van materiaal voor apothekers." Ahmed: "Drie jaar werkte ik als tandarts in Bagdad. Deeltijds. Om bij te verdienen, ging ik ook aan de slag in een farmaceutisch bedrijf. Daar werd ik gepromoveerd tot districtsmanager. Zo combineerde ik op een gegeven moment twee deeltijdse jobs: als tandarts en als districtsmanager."
"Ik heb goede herinneringen aan mijn vrijwilligerswerk via Buurtsport Antwerpen. Volwassenen leren zwemmen, dat deed ik graag." Ondertussen zitten we samen aan tafel in de plechtige Marnixzaal. Beide heren zijn zo vriendelijk om de vliegende reporter van een stevige shot cafeïne te voorzien. Ze gaan verder met hun verhaal. Wat gebeurde precies tussen hun aankomst in België en het moment dat ze toetraden tot het CURANT-team? Abbas: "Tijdens mijn eerste maanden in België wilde ik iets nuttig doen. Het vrijwilligerswerk in het vluchtelingencentrum als vertaler (Engels-Arabisch) vond ik echt boeiend. Via Buurtsport Antwerpen kon ik zwemlessen geven. Volwassenen leren zwemmen, dat deed ik graag. Sinds ik hier startte bij CURANT, moest ik daar met spijt in het hart mee stoppen." Ahmed: "Vanaf mijn aankomst in België zette ik mijn tanden in de Nederlandse taal. Ik dompelde mij er volledig in onder en volgde cursussen voor niveau 5, het hoogste niveau voor anderstaligen. Dat verfrissende en leerrijke taalbad had ik echt nodig. Want ik wilde graag weer studeren aan de universiteit. Daarvoor moest ik de ITNA-test doen, de interuniversitaire taaltest Nederlands voor anderstaligen. Die was echt héél moeilijk, maar gelukkig slaagde ik. De poort naar de universiteit blijft open, maar ik besloot van de zoektocht naar werk een prioriteit te maken."
"Ik heb goede herinneringen aan mijn vrijwilligerswerk via Buurtsport Antwerpen. Volwassenen leren zwemmen, dat deed ik graag." Ondertussen zitten we samen aan tafel in de plechtige Marnixzaal. Beide heren zijn zo vriendelijk om de vliegende reporter van een stevige shot cafeïne te voorzien. Ze gaan verder met hun verhaal. Wat gebeurde precies tussen hun aankomst in België en het moment dat ze toetraden tot het CURANT-team? Abbas: "Tijdens mijn eerste maanden in België wilde ik iets nuttig doen. Het vrijwilligerswerk in het vluchtelingencentrum als vertaler (Engels-Arabisch) vond ik echt boeiend. Via Buurtsport Antwerpen kon ik zwemlessen geven. Volwassenen leren zwemmen, dat deed ik graag. Sinds ik hier startte bij CURANT, moest ik daar met spijt in het hart mee stoppen." Ahmed: "Vanaf mijn aankomst in België zette ik mijn tanden in de Nederlandse taal. Ik dompelde mij er volledig in onder en volgde cursussen voor niveau 5, het hoogste niveau voor anderstaligen. Dat verfrissende en leerrijke taalbad had ik echt nodig. Want ik wilde graag weer studeren aan de universiteit. Daarvoor moest ik de ITNA-test doen, de interuniversitaire taaltest Nederlands voor anderstaligen. Die was echt héél moeilijk, maar gelukkig slaagde ik. De poort naar de universiteit blijft open, maar ik besloot van de zoektocht naar werk een prioriteit te maken."
Abbas en Ahmed branden van ambitie. Ze willen zich inzetten voor onze maatschappij. Het vernieuwende project CURANT, dat nieuwkomers wil re-integreren door hen te laten samenhuizen met een Vlaamse buddy, bleek iets te zijn op hun maat: Abbas: "Mijn maatschappelijk werker stelde voor om een werkervaringstraject op te starten. Dat zou mijn kansen op werk meer verbeteren dan vrijwilligerswerk. Ondertussen werk ik al een jaar als logistiek medewerker voor CURANT (opvolgen van werken en herstellingen aan woningen, aankleden van wooneenheden …). Via CURANT lever ik een nuttige bijdrage aan het integratieproces van anderen. En geef ik ook mijn eigen integratie een boost. Er zouden gerust meer projecten zoals CURANT mogen zijn. Zo kunnen we vermijden dat mensen zich isoleren en op het slechte pad geraken."
"De relatie tussen de duo’s gezond houden, dat vind ik een geweldige uitdaging." Ahmed: "Ik vond niet meteen werk in België. Ik besloot in het werkervaringsproject rond hoogopgeleide anderstalige nieuwkomers van stad Antwerpen te stappen. Via dat project mocht ik een individuele beroepsopleiding (IBO) starten met een job bij CURANT. Nu help ik halftijds twee diensten: het team van de intercultureel bemiddelaars en CURANT. Binnen CURANT zorg ik voor de goede relatie en verstandhouding tussen nieuwkomer en buddy. Ik houd hun relatie gezond door conflicten op te lossen, samen activiteiten te doen, vormingen te organiseren … Bemiddelen bij conflicten is niet gemakkelijk. Mijn ervaring als manager kan ik daarbij goed gebruiken. Eerst probeer ik de duo’s samen aan tafel te krijgen. Lukt het niet om direct af te spreken? Dan maak ik individueel een afspraak met de buddy. Ik stel een taakverdeling op, maak een kalender en vraag om de afspraken te respecteren. Hoe meer onderling contact en communicatie er is tussen buddy en nieuwkomer, hoe beter. Bij mensen buiten CURANT verloopt de integratie, het leren van de taal enzovoort vaak moeilijker. Ik zie andere nieuwkomers zich soms isoleren. Binnen CURANT kan je al binnen het jaar een groot verschil zien in het integratieproces." Na die wijze woorden neem ik afscheid van Ahmed en Abbas. Als ik terug buiten sta in de Lange Gasthuisstraat, ben ik overtuigd van hun verhaal en motivatie. Ik denk dat die gasten echt een verschil maken.