Een vertrekpunt, een eindpunt, een standpunt.
De spoorinfrastructuur van de tramlijn naar Linkeroever is na 30 jaar dringend aan vernieuwing toe, zegt Herman Welter
Vandaag om 10:56 door HERMAN WELTER
Herman Welter volgt als sinds 1964 het openbaar vervoer in binnen- en buitenland. Tot 2008 als journalist van Gazet van Antwerpen, nu voor het Nederlandse vakblad Magazine Personenvervoer. Hij is een van onze columnisten mobiliteit.
De tramlijn naar Linkeroever, de slagader van het nog steeds niet voltooide Antwerpse premetronet, werd op 21 september 1990 in gebruik genomen. Binnenkort dertig jaar (!) geleden. Spoorinfrastructuur is na 25 jaar - bij intens gebruik eerder - aan volledige vernieuwing toe: onder meer de bedding, dwarsliggers, rails, bekabeling en bovenleiding. Te overwegen is niet meer te kiezen voor een ballastbedding. Trillingen drukken het steenslag samen. Dat verhindert een goede afvoer van water en veroorzaakt seinstoringen.
De Lijn heeft zich wellicht al suf gepiekerd over hoe men deze ingrijpende en steeds dringender wordende renovatie gaat aanpakken. Dat de werkzaamheden een grote impact zullen hebben op het drukste trambaanvak van het land hoeft geen betoog. Al zeker in combinatie met de bouw van Oosterweel die veel verkeersellende zal veroorzaken.
Als je kiest voor de korte pijn rijden er enkele maanden geen trams tussen beide oevers.
Tegelijkertijd kan men dan het verouderde station Groenplaats moderniseren en voor alle reizigers toegankelijk maken. Om het reizigersleed iets te verzachten, kan de tram op Linkeroever verlengd worden tot de voetgangerstunnel. Zo kan de tram tussen de P+R in Melsele, Zwijndrecht en Linkeroever blijven rijden. Deze investering is ook na de renovatie nuttig zoals bij een eventuele stremming in de premetro.
Tweede mogelijkheid. Telkens één richting moderniseren. Dat leidt tot exploitatie op een lang traject enkelspoor met een beperkte capaciteit. Deze aanpak vereist tevens de inzet van circa twintig tweerichtingstrams. Die trams moeten nog wel worden besteld. Als je dat vandaag doet, kun je er in 2022 over beschikken. In de ochtendspits zou de klemtoon richting centrum liggen, ’s avonds richting Linkeroever.
Derde optie. Iedere nacht (van 20.30 u tot 5 u) met man en macht werken. Je treft dan weinig reizigers.
De Linkeroevertramlijn illustreert nogmaals dat we onze kostbare infrastructuur niet onderhouden zoals het hoort en evenmin tijdig vernieuwen. Wat Vlaanderen zelf doet, doet het niet beter dan het unitaire België. De Vlaamse regering droomt ‘Noords’ maar handelt Latijns.
Voormalig GVA-journalist en expert in spoorwegen, stads- en streekvervoer in binnen- en buitenland
Met de medewerking van