Daarmee anticiperen de broers Roodhooft met de wielerstructuur Ciclismo Mundial op de evolutie die ze verwachten bij het vrouwenwielrennen. “Er komen almaar betere veldrijdsters uit de wegploegen. Zie Marianne Vos. Zie Lucinda Brand bijvoorbeeld. Door een wegploeg op te starten willen we onze vrouwelijke crossers een gedegen voorbereiding bieden. Dan denken we aan wat eendagswedstrijd en enkele kleinere rittenkoersen.” Naar het voorbeeld van de mannelijke collega’s. “Ik denk dat we bij de vrouwen dezelfde evolutie zullen doormaken. “Tien jaar geleden was een veldrijder een gebuisde wegcoureur, vijf jaar geleden werden ze ineens au sérieux genomen en ondertussen wil elke wegploeg een crosser erbij.”

Nog geen merknaam

Met welke merknaam de veldrijdsters straks op de weg rijden, is nog niet duidelijk. “Een sponsor hebben we nu nog niet, maar we vonden het belangrijk ondanks deze moeilijke tijden deze stap te zetten. We willen niet dat we op een dag moeten vaststellen dat een stap achterop liggen. Liever een stap vooruit.”

De ploegleider wordt de Nederlandse ex-veldrijder Camiel van den Bergh. “Waar we eraan beginnen, weten we nog niet. Op de Wereldbeker vrouwen na is het programma nog niet echt bekend. Laat ons hopen dat we in het najaar nog kunnen koersen en crossen.”

Sanne Cant kijkt ernaar uit

Van Sanne Cant is bekend dat ze ooit wel eens de Ronde van Vlaanderen zou willen rijden. Vorig jaar tijdens de BeNe Ladies Tour, waar ze voor de Belgische ploeg reed, drukte de drievoudige ex-wereldkampioene al de hoop uit om op een dag Mathieu van der Poel en Wout van Aert op de weg achterna te gaan. “Ik ben geen klimmer, maar korte en krachtige inspanningen moet ik aankunnen. Het is een van mijn dromen om de Ronde van Vlaanderen en meer te rijden. Ik hoop dat de gelegenheid zich ooit eens voordoet”, zei ze vorig jaar in juli. De kans zit er dus nu al in. Al behoort de Ronde van Vlaanderen tot de World Tour en moet de ploeg dan rekenen op een wild card.

“Ik denk dat het de droom is van elke Vlaamse renster om tussen die hagen van toeschouwers op een dag de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix te rijden. Het wordt dit keer wel vroeg dag, maar het is echt iets om misschien al volgend jaar naar uit te kijken”, vertelt ze. “Ik weet echt niet waar ik uitkom. Misschien ligt Parijs-Roubaix me wel beter. Ik denk wel dat deze wegploeg met mijn ‘concurrentes voor het veld’ iedereen qua niveau naar boven kan stuwen. Daar is het uiteindelijk ieder van ons om te doen.”

Met Sanne Cant, Ceylin del Carmen Alvarado, Yara Kastelijn, Annemarie Worst, Anniek van Alphen, Karen Verhestraeten, Loes Sels, Manon Bakker, Jinse Peeters en Kiona Crabbé komt ploegmanager Philippe Roodhooft al tien meisjes voor zijn wegploeg die nu voor ofwel Alpecin-Fenix, Team 777 of Iko-Crelan rijden. “Daar kunnen eventueel wel nog andere crossers bijkomen, maar het is niet omdat ze op de weg samen rijden dat ze in het veld elkaars concurrente niet zijn”, besluit Roodhooft. “Hopelijk kunnen we op een dag de grote koersen ook rijden, ik denk dat er wel meerdere meisjes gebrand liggen op de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix…”

Met de oprichting van een wegploeg voor veldrijdsters hebben de broers Roodhooft een nieuwe stap zet. Met de weg, het mountainbiken en het veld zit Ciclismo Mundial niet enkel in drie verschillende wielerdisciplines, maar dit nu zowel bij de mannen als bij de vrouwen. Het gaat vooruit. Vorig jaar was het eerste seizoen dat Corendon-Circus (ondertussen vervangen door de sponsors Alpecin-Fenix) voor het eerst professioneel continentaal ging koersen. Nu is er de continentale wegploeg voor vrouwen.