Photo News

Ivan Leko is er klaar voor (en het Antwerp-bestuur ook)

‘De Fons’ – manusje-van-alles op de Bosuil – had dat ferm gedaan: de stoelen in de perszaal netjes uit elkaar gezet, in wat leek op een 3-5-2-opstelling – een onbedoelde knipoog naar de nieuwe coach. De aankondiging van die nieuwe coach was voor Sven Jaecques, general secretary & sports van Royal Antwerp FC. Hij dook terug in de tijd: “Stap één was terugkeren naar eerste klasse. Stap twee: een stabiele club worden die ambitieus durft te zijn. En voor stap drie hadden we iemand nodig met persoonlijkheid, enthousiasme, passie en ambitie. Iemand die het DNA van de club belichaamt. Die beslissingen durft te nemen. Die al iets gewonnen heeft in zijn leven.” Een paar meter verder – in het midden van het grote pak, want de hele technische staf was aanwezig – zat die iemand. Ivan Leko. De 42-jarige Kroaat bediende ons snel op onze wenken. “Vuur jullie vragen maar af. I’m an open guy.”

“Topspeler” Refaelov

Hoe de eerste contacten verliepen, wilden we weten. “Vanaf de eerste keer dat ik met Sven, Luciano D’Onofrio en de voorzitter sprak, zat het gevoel goed”, vertelde hij. “Deze club past bij mijn karakter Ik voel me hier thuis. Misschien omdat ik al tien jaar naast het stadion woon (of toch in Schilde, op 10 minuutjes, nvdr.) en al mijn vrienden en buren Antwerp-fans zijn.”

Ook belangrijk: zijn ambities. Van de titel spreekt Leko uiteraard nog niet. “Iedereen meekrijgen”, dat is zijn doel. “Van de schoonmaaksters tot de grote baas. Ik wil dat iedereen beseft dat alles mogelijk is in voetbal. Antwerp heeft al drie topjaren achter de rug, maar ik ik ben er honderd procent van overtuigd dat we nog beter kunnen. Dat we fantastische dingen kunnen bereiken.”

Meteen de beker winnen – en z’n ex-club kloppen –, dát zou pas fantastisch zijn. “Ik ben blij dat ik meteen zo’n grote match voorgeschoteld krijg. We zullen ons goed moeten voorbereiden, want we spelen tegen de beste ploeg in België. Al wil ik niet te veel focussen op die 1ste augustus.”

Een vraag over Refaelov – die destijds bij Club weg moest omdat Leko voor Vanaken koos – kon niet ontbreken. Hij moest erom lachen. “Ha, ik begrijp dat dat voor jullie interessant kan zijn. Maar ik heb nooit problemen gehad met Rafa, ik moest gewoon keuzes maken. Het is een topspeler, dat heeft hij hier de voorbije twee jaar bewezen. Hij gaat ons nog veel kunnen geven.”

In het verleden moet je sowieso niet leven, vindt Leko. Over zijn korte avontuur bij Al Ain in de Emiraten – van juli tot december – was hij dan ook kort. “Ik paste er gewoon niet. Daarnaartoe gaan is goed voor als je bijna met pensioen wil. Maar ik ben nog jong en wil elke dag beter worden. Daarom ben ik nu hier.” Tot vreugde van zijn vrouw en dochters, van wie hij zes maanden gescheiden leefde. “Dat hebben we intussen ingehaald. Corona time was fantastisch voor hen, want zo konden we samen veel leuke dingen doen. Maar ze weten dat het nu weer tijd is voor voetbal, 24/7.”

Vertrouwen op Luciano

Het persmoment werd nogal abrupt afgebroken, maar verdergezet langs het veld, waar onder een heerlijk zonnetje ook de tv-ploegen in actie schoten. Het was aan hen om nog een netelige kwestie voor te leggen. Propere Handen, weet u wel. Zolang er in die zaak geen uitspraak komt, blijft het Leko achtervolgen. Maar hij gaat er sereen mee om. “Ieder heeft zijn problemen, maar ik kan iedereen onder ogen komen. Ik weet hoe ik in elkaar zit en hoe ik werk. En ik weet ook hoe dit zal aflopen.”

Hij maakt zich er niet druk in, en het Antwerp-bestuur evenmin. Jaecques: “Het belangrijkste is dat hij eerlijk was naar ons toe. En dat het verhaal dat hij ons verteld heeft, duidelijk is. Dus dat doet niet ter zake. Wij focussen op het sportieve.”

Logisch, want er is nog wat werk voor de boeg. Na het vertrek van Bolat, Hoedt en allicht ook Arslanagic – “Het ziet er niet naar uit dat we elkaar nog gaan vinden”, aldus Jaecques – moet al zeker de achterlinie worden versterkt. Op het middenveld is Defour nog in dubio, hij wacht al enkele weken op een voorstel. En voorin zijn Mirallas en Gano weg en wil Mbokani alleen blijven als hij voor twee jaar kan verlengen. Anders tekent hij elders, zegt hij. “Maar je kent Dieu, hè. Vorig jaar kondigde hij zijn afscheid aan en twee weken later tekende hij bij. Alles kan nog. Hoe dan ook hebben we wel vier à vijf gerichte versterkingen nodig, en die zullen we ook vinden. Luciano heeft zich al genoeg bewezen, dat komt goed. Garanties heb je nooit, maar we hebben er vertrouwen in dat we volgend seizoen nog beter voor de dag komen.”

Leko, intussen laverend van groepje naar groepje voor ook eens een informele babbel, hoorde dat het goed was. Nu op naar 15 juni, de eerste training. “Het wordt fun!”