Zopas verscheen een rapport van het Vias Institute over de verkeersslachtoffers tijdens de eerste negen maanden van dit jaar. Uiteraard betreft het een bijzonder jaar met atypische verkeerssituaties, onder andere door de lockdown en het veralgemeend telethuiswerken.
Dat het aantal dodelijke slachtoffers in het verkeer in 2020 in Vlaanderen en Antwerpen daalt, is uiteraard goed. Voor gouverneur Cathy Berx blijft het aantal mensen dat het leven laat op de weg of ernstig gewond raakt, onaanvaardbaar hoog.
Het Vias Institute-rapport bevat positief nieuws: de cijfers van de eerste 9 maanden van dit jaar laten een sterke daling van het aantal gewonden zien. Er waren ook minder dodelijke slachtoffers te betreuren op de wegen in Vlaanderen en provincie Antwerpen.
Maar onze ambitie moet zoveel verder reiken. De boodschap van gouverneur Cathy Berx is duidelijk: de enig aanvaardbare doelstelling voor het verkeer is en blijft nul slachtoffers.
Elk verkeersslachtoffer door een ongeval is er één te veel. Als Scandinavische landen erin slagen om hun verkeer te organiseren zonder dodelijke slachtoffers, dan moeten wij dat evenzeer kunnen en vooral ook doen.
Verontrustend is het veel te hoge aantal doden en zwaargewonden bij de actieve weggebruikers (voetgangers en fietsers). Dit is niet alleen tragisch, maar tegelijk ook erg wrang.
Door hun keuze maken actieve weggebruiker het verkeer veel veiliger voor àlle weggebruikers. Actieve weggebruikers vormen immers nagenoeg geen risico voor andere weggebruikers. Zij zijn geen risico voor anderen, maar lopen het grootste risico in het bijzonder door gemotoriseerd verkeer!
Ook daarom is het onaanvaardbaar dat we net binnen deze categorie weggebruikers bovenmatig veel verkeersslachtoffers tellen. Vanzelfsprekend moeten ze ook zelf voorzichtig blijven en de verkeersregels respecteren!
De beste manier om de veiligheid van de actieve weggebruikers substantieel te verbeteren, is kiezen voor en het waarborgen van een zo laag mogelijke ontmoetingssnelheid. Gouverneur Cathy Berx wil lokale besturen hier mee van overtuigen: 30km/uur moet de norm zijn.
De ontmoetingssnelheid verhogen naar 50 of 70km/u veronderstelt dat de weg zo is ingericht dat hij veilig is voor álle weggebruikers.
En een weg is in principe veilig voor alle weggebruikers als hij vooral veilig is voor de actieve weggebruikers: concrete voorbeelden zijn vrije, gescheiden fietspaden, geen conflicterende kruispunten... Enkel wanneer er aan die voorwaarden voldaan is, kan de ontmoetingssnelheid opgetrokken worden.
Het goede nieuws is dat tijdens de lockdown aanzienlijk meer mensen op een actieve manier hebben deelgenomen aan het verkeer (stappen, trappen).
Goed nieuws is ook dat onze steden en gemeenten –zowat 1 op 3- massaal gebruik maakten van de uitstekende toolbox Duurzame Mobiliteit van Minister Lydia Peeters om met de fiets- en voetgangersinfrastructuur met relatief kleine ingrepen veiliger te maken. Voorbeelden zijn het (tijdelijk) verbreden van zebrapaden, fietsopstelstroken aan kruispunten en voet- en fietspaden, het creëren van (tijdelijke) doorlopende straten om het doorgaand verkeer te beperken, het uitwerken veilige fietsroutes, in bijkomende fietsenstallingen voorzien.
Dat ouders hun kinderen weer vaker met de auto naar school brengen tijdens de covid-19 crisis is dan weer een zorgpunt.