Het kon verschillende kanten op met de 17de etappe. Die loodste het peloton van Riva del Garda, aan de oever van het beroemde Gardameer, 155 kilometer westwaarts richting Iseo, met de Italiaanse Alpen en de moordende slotfase van deze Giro in het vizier. De rit opende met een flinke klim en ging fanatiek golvend verder, onder meer via een helling van derde categorie, halverwege zowat. Pas met nog vijftig kilometer voor de boeg werd overgeschakeld op vrij vlakke wegen. Geknipt om de sprinters nog eens hun pretje te gunnen? Daarvoor moesten hun ploegmaats het zaakje wel bij mekaar zien te houden.

Een flinke brok van de openingsklim bleef de renners bespaard. Een paar valpartijen nog voor de officiële start noopten de organisatoren om het tempo te drukken, zodat de pechvogels alle kans kregen om opnieuw aan te sluiten. Pas met een kilometer of zes in de kuiten kon er echt worden gekoerst. Dat gebeurde ook meteen. In een paar schuifjes vormde zich een kopgroep van veertien coureurs. Zonder Belgen maar met Salvatore Puccio en David De la Cruz (Sky), Giovanni Visconti (Bahrain), Davide Villella en Luis Leon Sanchez (Astana), Giulio Ciccone (Bardiani), Mattia Cattaneo en Francesco Gavazzi (Androni), Quentin Jauregui (AG2R), Krists Neilands (Israel), Ruben Fernandez (Movistar), Sebastien Reichenbach (FDJ), Nathan Brown (Education First) en de onvermijdelijke Alessandro De Marchi (BMC).

Het groepje ondervond heftige oppositie van het UAE Team van Fabio Aru, bijgesprongen door de Bora-maats van Sam Bennett. Het gevolg van al dat gewoel was dat het peloton in verschillende stukken brak. Rohan Dennis, de zesde van het klassement, was even niet bij de pinken, zodat zijn ploeggenoten aan de slag moesten om verdere averij te voorkomen. Ook Froome zat even te suffen. Midden het tumult gingen ook de koplopers voor de bijl. Alleen Jauregui, Cattaneo en Neilands bleven voorin (km 40).

Demarrages, demarrages, demarrages

Het trio werd na een vinnige jacht bijgehaald door negentien collega’s, terwijl achter hun rug Froome en co opnieuw aansloten bij de groep van rozetruidrager Simon Yates. Voorin bleven Atapuma, Conti, Laengen en Ulissi (UAE), Formolo en Pfingsten (Bora), Montaguti en Jauregui (AG2R), Frapporti, Cattaneo en Masnada (Androni), Luis Leon Sanchez en Villella (Astana), Visconti (Bahrain), Ciccone (Bardiani), De Marchi (BMC), Ladagnous (FDJ), Dayer Quintana (Movistar), Stybar (Quick-Step), Brown (Education First), Neilands (Israel) en Puccio (Sky). Een vrijgeleide zat er nog altijd niet in. Het bleef demarrages regenen in de hoofdmacht, zodat het niet hoefde te verbazen dat na er na één uur koersen al meer dan 45 kilometer waren doorgejaagd. De lijm pakte niet in de omvangrijke kopgroep, zodat het peloton hen snel te pakken kreeg. Met uitzondering van het duo Frapporti-Atapuma. Eerstgenoemde mocht de eerste tussensprint meepakken (km 58) maar dan zat het avontuur er ook voor hen op.

Rode lantaarn Fonzi (Willier Triestina) was de volgende onruststoker, gevolgd door Ben Hermans (Israel Cycling) en Cattaneo (Androni). Een aandringende Hermans kreeg op het colletje van derde categorie steun van het Sky-duo Poels en Elissonde, Sanchez (Astana), Visconti (Bahrain), Geniez (AG2R) en De Marchi (BMC). Zij kregen het gezelschap van de Duitser Schachmann (Quick Step). Eindelijk mag nog eens de chrono worden gehanteerd: 30”” op de top (km 71). Achter hun rug werd echter nog altijd niet gecapituleerd. Het verschil bleef miniem. Ellissonde, Visconti, Geniez en Schachmann haakten af, Torres (Androni) maakte de sprong vanuit de gereduceerde groep. Terwijl Torres alweer moest lossen, kregen de andere vier een boni van 25’’ bij mekaar. Leider Yates zette zijn manschappen op kop van het peloton om het zaakje eindelijk te koelen. Na twee uur stond nog altijd een gemiddelde van 43,750 km/u op de teller.

Toch sprinten

De onverhoopte windstilte liet de leiders toe om uit te lopen tot 1’50’’, terwijl het Bardiani-duo Andreetta-Barbin een hopeloze achtervolging probeerde. De mannen van Lotto NL (Van Poppel) vonden het toen welletjes geweest en kregen hulp van hun Bora-collega’s (Bennett). Kortom: nadat Poels en Hermans even voordien al moesten lossen, zetten ook Sanchez en De Marche zich recht op goed 11 km van de streep, en wenkte als apotheose van een ziedende etappe alsnog een sprint. Pogingen van onder meer Brambilla, Stybar en Lammertink leverden niets op.

Op natgeregend asfalt stormde de bende richting finish. Voorbeeldig gepiloteerd door ploegmaat Sabatini stoomde Elia Viviani naar de leiding om knap te weerstaan aan een remonte van San Bennett. Goed meteen voor een vierde ritzege en wat extra voorsprong in de strijd voor de paarse puntentrui. Jens Debusschere kwam als vijfde over de streep.

A frantic sprint finish ends in victory for in the treacherous conditions ??

— Eurosport UK (@Eurosport_UK)

Uitslag:

1. Elia Viviani (Ita/QST) in 3u19:57 (gem.: 46,5 km/u) 2. Sam Bennett (Ier/BOH) op 0:00 3. Niccolo Bonifazio (Ita/TBM) 0:00 4. Danny van Poppel (Ned/TLJ) 0:00 5. Jens Debusschere (Bel/LTS) 0:00 6. Kristian Sbaragli (Ita/ICA) 0:00 7. Jempy Drucker (Lux/BMC) 0:00 8. Sacha Modolo (Ita/EFD) 0:00 9. Andrea Vendrame (Ita/ANS) 0:00 10. José Goncalves (Por/TKA) 0:00

Stand:

1. Simon Yates (GBr/MTS) de 2866,4 km in 69u59:11 (gem. 40,95 km/u) 2. Tom Dumoulin (Ned/SUN) op 0:56 3. Domenico Pozzovivo (Ita/TBM) 03:11 4. Chris Froome (GBr/SKY) 03:50 5. Thibaut Pinot (Fra/GFC) 04:19 6. Rohan Dennis (Aus/BMC) 05:04 7. Miguel Angel Lopez (Col/AST) 05:37 8. Pello Bilbao (Spa/AST) 06:02 9. Richard Carapaz (Ecu/MOV) 06:07 10. George Bennett (NZe/TLJ) 07:01

"Beetje gespeeld"

De Italiaan Elia Viviani deed zijn Belgische ploeg Quick-Step Floors woensdag voor een vierde keer feesten in de Ronde van Italië. Opvallend was dat de ploeg de hele dag het kopwerk meed.

De zeventiende etappe werd ondanks de verschillende beklimmingen afgewerkt aan bijzonder hoge snelheden. "We wisten dat dit een heel harde rit kon zijn. Na de tijdrit en de rustdag hadden veel renners weer wat energie. Iedereen wou in de vlucht zitten", vertelde Viviani na zijn spurtwinst.

"Uiteindelijk was het een hele sterke vlucht, maar met slechts vier renners. Bora - Hansgrohe controleerde heel goed met de hulp van LottoNL - Jumbo. Wij hebben vandaag een beetje gespeeld. Maar ik denk dat we juist gespeeld hebben: de rit was perfect voor Sam Bennett, en als hij punten had teruggepakt, kwam hij dichter bij mij in het puntenklassement. Dus wilden wij geen verantwoordelijkheid nemen. Ons volgende doel was winnen in Rome. Maar natuurlijk, toen het dan toch die massaspurt werd, vroeg ik de ploegmaats: organiseer een hele goeie sprinttrein. En dat deden we perfect. Saba (Fabio Sabatini, red.) was ongelooflijk vandaag."

Danny van Poppel zette de sprint vroeg in. "Toen hij ging wist ik: dit is te vroeg, want er is tegenwind. Saba vertrok met 400 meter te gaan. Dat is perfect in gewoon weer, maar met zoveel kopwind wist ik dat het wat vroeg was, dus gaf ik hem wat meters, zodat ik op 200 meter zou kunnen aanzetten. Van Poppel zag dat en wou anticiperen, maar toen hij ging dacht ik: dit is perfect, ik kan in zijn wiel gaan zitten en dan aanzetten. Zo won ik 50 meter extra, en dat zijn de echt belangrijke 50 meter als er tegenwind staat." Met zijn vier zeges in de Giro evenaart Viviani zijn Colombiaanse ploegmaat Fernando Gaviria, de laatste renner die vier etappes kon winnen in één Ronde van Italië. Gaviria klaarde die klus vorig jaar.

VROOM