Foto: BELGA
Vandaag om 17:08 door Paul De Keyser
Chris Froome pakt de roze trui na een heel straffe solo van meer dan tachtig kilometer. De Brit mag ook de etappezege op zijn naam schrijven, zijn tweede al deze Giro. Simon Yates kende een complete offday en tuimelt uit de top tien. Tom Dumoulin volgt als tweede in het klassement, hij heeft 37 seconden achterstand op Froome.
“Ik sta nog altijd aan de leiding en de komende ritten liggen me”, hield rozetruidrager Simon Yates de moed er in bij de start van een beslissende tweedaagse in de Ronde van Italië. Dat betekende in eerste instantie etappe nummer negentien, van het Turijnse Venaria Reale naar de kruin van de Monte Jafferau in Piemont. Een trip van 184 die nog wel wat méér te bieden had. Wat dacht u bijvoorbeeld van de schrikwekkende Colle delle Finestre, met zijn top op 2.178 meter de Cima Coppi, het dak van deze Giro?
Meteen na de start begon de weg al te klimmen, met de eerste hellingen van de Colle del Lys, tweede categorie. Het vooruitzicht op een lange, zware werkdag leek het peloton niet meteen af te schrikken. De ene aanval volgde de andere op, maar vooralsnog zonder succes. Ook al bleek die eerste col ver van een moordklim, dan sprak het gemiddelde toch boekdelen: na één uur koers stond al 39,8 kilometer op de teller. Voor Fabio Aru, gestart als kandidaat-eindwinnaar, ging het alleszins te snel. Hij stapte uit de koers, even later gevolgd door Louis Vervaeke, Vlaamse ploegmaat van Tom Dumoulin. Puntenleider Viviani zat meteen in de problemen en verzeilde in de achtergrond.
Froome wint etappe 19 en pakt de roze trui, maar wat een slijtageslag was het vandaag! Hier zal nog veel over gepraat worden!
— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL)
Ontredderde leider
Na 62 km kwam in twee schuifjes dan toch een uitgebreide kopgroep tot stand. Daarbij geen Belgen maar wel de Nederlander Ten Dam, Zdenek Stybar, Luis Leon Sanchez, Giovanni Visconti en de Zuid-Amerikaanse gemzen Carlos Betancur, Sergio Henao, Jarlinson Pantano en Darwin Atapuma. Te veel volk samen. De vluchters werden na de afdaling ingerekend en in de spits vervangen door een negental: Darwin Atapuma en Valerio Conti (UAE), Krists Neilands (Israel Cycling), Matteo Montaguti (AG2R), Narhan Brown (Education First), Rodolfo Torres (Androni), Luis Leon Sanchez (Astana), Koen Bouwman en Danny van Poppel (Lotto NL).
Het groepje verwierf een voorsprong van een goeie minuut. Al meteen bij de beklimming van de Finestre ging het te snel voor Van Poppel en Neilands, terwijl Luis Leon Sanchez alleen op avontuur vertrok. In de snel uitdunnende hoofdmacht werd het tempo gedicteerd door de renners van Team Sky. Leider Yates verzeilde in de staart en moest op 86 kilometer van de finish hopeloos lossen. Een ontredderde rozetruidrager verachterde steeds meer, zodat Dumoulin zich virtueel leider mocht noemen.
De trein van Froome haalde Sanchez als laatste vluchter bij (km 100) en denderde onbarmhartig verder op de flanken van de Finestre, waar steeds meer wagonnetjes afhaakten. Broedde de Brit – in het klassement op 2’54’’ van Dumoulin - misschien nog op een grootscheeps offensief? Duidelijk wel. Ploegmaat Henao ging op de onverharde wegen keihard door, waarna Froome zelf een versnelling plaatste, waarop niemand een antwoord had. Er bleven op dat ogenblik nog vijf kilometer tot de top, liefst tachtig tot de finish. Dumoulin moest in het verweer met Pinot, Lopez Moreno en Carapaz als gezellen.
Op de top (km 110) passeerde Froome met 41’’ op de vier achtervolgers, die al snel gezelschap zouden krijgen van Reifenbach, FDJ-teamgenoot van Pinot. Pozzovivo, in de stand als derde met een marge van amper 39’’ op de Brit, volgde op 2’07’’, Yates op meer dan 16 minuten.
Froome in het roze: “Hopelijk kan ik het afmaken”
Froome gooide zich met volle risico in de afdaling en diepte zijn voorsprong uit tot 1’38’’. Met de relatief gezapige beklimming richting Sestriere (3de cat.) voor de neus, werd dat 1’54’’. Dumoulin kreeg enige steun van het FDJ-duo maar zag zijn achterstand desondanks steeds verder oplopen. Op de top (km 138) was dat al 2’23’’. Kortom: nog een goeie halve minuut en het roze was voor de Brit. Op 33 km van de streep was het zo ver: 2’55’’ boni voor Froome en virtueel in het roze.
Vond Froome het zelf de meest epische rit uit zijn leven? “Zo voelde het wel. Yeah. Ik denk niet dat ik zoals nu ooit in mijn eentje heb aangevallen op tachtig kilometer van de finish. Ik kwam alleen aan, maar de ploeg deed zo’n fantastisch werk om dat voor me op te zetten. We wisten dat ik iets heel speciaals zou moeten doen om te proberen om eerst van Simon (Yates, red.) af te geraken, en om daarna weg te komen van Dumoulin en Pozzovivo.”
“Van de vierde naar de eerste plaats gaan, dat ging me niet lukken op de laatste klim alleen, dus moest ik iets proberen van ver”, vervolgde de Brit. “De Colle delle Finestre was de perfecte plaats om dat te doen. Een gravelweg, die me een beetje deed terugdenken aan de wegen in Afrika. Het voelde goed, en ik dacht: het is nu of nooit, ik moet het proberen.”
In het klassement staat Froome nu op 1 met veertig seconden voorsprong op Dumoulin. “Dat is fantastisch. Het is zaterdag natuurlijk ook nog een erg lastige dag, maar hoe verder in de wedstrijd, hoe beter ik me ga voelen. Zelfs vandaag. Ik gaf alles, maar ik probeerde ook binnen mijn limieten te blijven. Hopelijk kan ik dit morgen dus afmaken.”
Second Giro stage win for . Great Britain has now won 5 stages in this , only one less shy than their record. They won 6 in 2013 (5 , 1 ).
— Giro d'Italia (@giroditalia)
Met de medewerking van