Intrigerend grafisch werk, zelfgemaakte kleding en juwelen, creatieve workshops en kleurrijke stoffen. Plots vind je het allemaal bij elkaar op de Bredabaan. Vier ondernemende vrouwen wagen de sprong en maken van Merksem een creatieve hotspot. Met Pop-Up Bredabaan geeft de stad Antwerpen hen een duwtje in de rug.
Kelly De Meyer tekende voor de aankleding van Café De Ziel, het gezellige huiskamercafé van Femke De Cnodder op nummer 499. Haar mysterieuze illustraties geven de ruimte een unieke sfeer. “Ik had de oproep om in het pop-upproject aan de Bredabaan te stappen gezien op FaceBook. Dette Van Zeeland, die het project begeleidt, vond dat het echt iets voor mij was en spoorde me aan naar de meeting te komen. Daar heb ik Femke leren kennen.”
Met Femke De Cnodder klikte het meteen. “Ze kent de buurt en haar ouders hebben hier nog een zaak gehad. Zelf ken ik dan weer mensen in andere buurten van de stad. Die combinatie leek me ideaal om samen bezoekers aan te trekken. Ik wist dat het een uitdaging was, omdat er veel leegstand is in de straat. Maar uitdagingen trekken me aan.”
Een eindje verderop verkoopt Sarah Verachtert haar zelfgemaakte juweeltjes. Dat doet ze via Droom, de originele pop-upshop op nummer 513, waar vijf ondernemende vrouwen samenwerken en elkaars producten verkopen. “Mijn zaak heet Moi. Ik maak juweeltjes en verkoop ook kinderspeelgoed van het Franse merk Djeco. Voor ik in het project aan de Bredabaan stapte, maakte ik al deel uit van Kinderdroom, de winkel van Hilke De Ceuleneer aan de Oude Barreellei. Samen met haar en de andere collega’s heb ik de stap naar de Bredabaan gezet.”
Eén van die Droom-collega’s is Lieve Ooms , die haar mooie collectie stoffen vooraan in de winkel uitstalt. “Ik maak kinderspulletjes: lapjes, dekens, tuttenlintjes, rokjes, kinderkleding op maat, kortom: alles wat je met stoffen kunt maken voor kinderen. Zo heb ik mijn eigen collectie opgebouwd. Die breng ik op de markt onder de naam Olive. Eerst kocht ik alleen stoffen aan voor de spulletjes die ik er zelf mee maak. Maar mijn klanten wilden die stoffen ook kopen om er zelf mee aan de slag te gaan. Nu maak ik niet alleen kinderspulletjes, maar verkoop ik ook stoffen en geef ik naailessen in de winkel.”
Wie op zoek is naar kleurrijke stoffen, kan niet meer om de Bredabaan heen. Aan de andere kant van de straat, op nummer 436, verkoopt Merlien Pinas haar uitbundige collectie Afrikaanse stoffen. “Ik had de pop-upbordjes al gezien, maar stond er verder niet bij stil. Tot ik steeds weer diezelfde droom kreeg. Ik ben een christen en de Heer zei me: ‘Maak je ondernemersplan af voor het te laat is’. Op een ochtend kreeg ik de ingeving te googelen naar ‘ondernemen in Merksem’. Meteen zag ik een oproep voor mensen die met een stoffenwinkel wilden beginnen. Dat was net wat ik zelf wou gaan doen. Ik heb me meteen aangemeld.”
Kelly De Meyer combineert haar pop-upproject in Café De Ziel met freelance werk. “Ik maak vooral beelden en illustraties. Voor het pop-upproject probeer ik dat werk om te zetten in betaalbare producten die de mensen hier kunnen kopen. Ik geef ook creatieve workshops in het café. Op die manier wil ik mensen samenbrengen, zodat de stad weer een beetje dorpser wordt. Samen met Femke wil ik het potentieel van de wijk mee aanboren en uitbouwen. De workshops hebben altijd een link met mijn werk, maar het draait vooral om creativiteit en interactie.”
Engagement is voor Kelly een drijvende kracht. “Ik word vooral gedreven door sociaal-maatschappelijke thema’s en voel me aangetrokken tot de underdogs en minderheden in de samenleving. Moeilijke opdrachten waar anderen voor terugschrikken, spreken me juist aan.” In Café De Ziel blijft ze op de hoogte van wat er leeft. “In mijn atelier ben ik alleen. Dat heb ik nodig om mijn werk te kunnen maken. Maar ik wil ook sociaal contact. Nieuwe mensen leren kennen is erg belangrijk voor mij.”
Sarah Verachtert combineert haar juwelen met een deeltijdse job op het secretariaat van een school. Ook zij wisselt het werk in haar atelier af met de gezellige drukte in de winkel. “Thuis juweeltjes maken, daar word ik intens gelukkig van. Ik kan een juweeltje twintig keer uit elkaar halen tot ik het heb zoals ik het wil. Maar ik sta ook heel graag in de winkel. Als ik mijn juweeltjes wil blijven maken, moet ik ze ook verkopen. Ik ben hier een dag per week en spring regelmatig nog even binnen om een handje toe te steken.”
Droom-collega Lieve Ooms heeft ook haar vaste dag in de winkel. Voor het overige is ze thuis aan de slag met haar naaimachine. “Ik heb het geleerd van mijn mama en maakte mijn eerste spulletjes voor mijn kinderen. Mensen die mijn zelfgemaakte kleertjes zagen, vonden dat ik ze moest gaan verkopen. Ik ben er dan mee naar Talent in de Buurt getrokken, een winkel in Berchem die leuke handgemaakte spullen verkoopt. Zo is het begonnen.”
Werken met stoffen zit ook bij Merlien Pinas in de familie. “Mijn moeder is naaister en mijn oudste dochter volgt een modeopleiding in Deurne. Ik ben van Surinaamse afkomst en veel Surinamers houden van de kleurenpracht van Afrikaanse stoffen.” Toch worden de stoffen van Merlien niet in Afrika gemaakt. “Het zijn de kleuren en de prints die mijn stoffen typisch Afrikaans maken.” Naast stoffen verkoopt Merlien ook handgemaakte kussens en tassen. “Zo kan je zien wat je met mijn stoffen kan doen.”
Kelly De Meyer mag je intussen een ervaren pop-upondernemer noemen. Ze nam al deel aan pop-upprojecten in Berchem en Deurne en weet dat nieuwe zaken vaak moeten strijden tegen drempelvrees. “Als ik mensen voor het raam van het café zie twijfelen, stap ik graag naar buiten om een praatje te maken. Zo krijg je de mensen wel naar binnen en dan reageren ze vaak heel positief.”
Merlien Pinas is blij met het enthousiasme waarmee de klanten haar winkel begroeten. “Ik heb veel complimenten gekregen. De mensen houden van de kleurrijke toets die mijn winkel in het straatbeeld brengt. Ik heb Afrikaanse klanten, maar verkoop toch vooral aan Belgische mensen, ook aan oma’s van 60, 70, 80 zelfs. De oudere Belgische klanten kiezen vaak voor prints die wat rustiger ogen, terwijl de donkere mensen de drukkere prints kiezen.”
Of de pop-upzaken van de ondernemende vrouwen een toekomst als reguliere zaak hebben, moet nog blijken. Merlien Pinas vreest de hoge huurprijs die ze moet betalen als ze blijft. Toch gelooft ze in haar winkel, op de Bredabaan of op een andere locatie. “Iets voor mezelf beginnen is altijd mijn droom geweest en ik moedig het ook aan bij mijn kinderen. Ik wil een voorbeeld zijn voor hen. ‘Als mama het kan, moet het jullie ook lukken.’ Mijn toekomstplan is om straks een eigen naaister in de winkel te hebben. We zijn klein begonnen en ik geloof erin dat we groot zullen eindigen.”
Kelly De Meyer bekijkt haar toekomst op de Bredabaan samen met Femke De Cnodder. “Als Femke het ziet zitten, kan onze samenwerking langer duren. Maar het is moeilijk om daar nu al over te beslissen.” Ook de Droom-dames denken er zo over. “Ik zou heel graag willen blijven”, zegt Lieve Ooms. “Maar dat moeten we samen uitmaken. We kunnen nu nog niet voorspellen of de winkel hier rendabel zal zijn. Maar ik droom ervan genoeg klanten te hebben om door te gaan.” Droom-collega Sarah Verachtert treedt haar bij. “Ik zou heel graag mijn juweeltjes met passie blijven maken. Dat is mijn droom.”