“Ga maar naar die smeerlappen in Antwerpen! Dat zei mijn vader toen hij me het huis uitzette omdat ik weigerde mee te gaan naar een professor in Leuven die me van mijn homofilie zou genezen”, zegt Ludo Smits. “Ik wist niet goed wat hij bedoelde, want in Antwerpen kende ik alleen maar de zoo en de Flandria. Dus pakte ik wat kleren in, haalde de 3.000 Belgische frank af die op mijn spaarboekje bij de ASLK stond en ging liften. De eerste die me meenam, was de pastoor van het dorp.”