Het duel tussen Engeland en Tunesië was de tweede match in de groep van onze Rode Duivels. De Tunesiërs begonnen zonder grote namen, maar wel met AA Gent-verdediger Dylan Bronn en ex-Moeskroen-speler Anice Badri in de rangen. Bij de Engelsen begon Jamie Vardy op de bank. Lingard, Sterling en Kane stonden in de aanval.

Engels bondscoach Gareth Southgate had voor de match gezegd dat zijn team stappen gezet had en dat liet zich al vroeg in de wedstrijd zien. Na twee minuten stond het al bijna 1-0 na schlemielig verdedigen bij de Tunesiërs, doelman Mouez Hassen hield Jesse Lingard met een beenveeg vanop een zeker doelpunt. De Engelsman mocht vanop enkele meters vrij inschieten, maar faalde. Niet getreurd: het bleef kansen regenen voor de Engelsen. Amper twee minuten later gaf Lingard de bal voor, Sterling leek de bal maar voor het intikken te hebben maar kwam niet uit met zijn passen.

Na elf minuten volgde de logische 1-0. Hassen pakte eerst nog uit met een fameuze redding op een kopbal van John Stones, maar scherpschutter Harry Kane was goed gevolgd en kon simpel binnen prikken. De Tunesische doelman, die niet eens een kwartier lang de kans had de show te stelen, moest wel vervangen worden met een schouderblessure. Hoogstwaarschijnlijk haalt hij de match tegen de Belgen van zaterdag niet. Farouk Ben Mustapha kwam in zijn plaats.

1-1 in plaats van 4-1

Engeland flitste met veel beweging en goed combinatiespel, Engeland bracht het voetbal dat de Rode Duivels hadden willen brengen. Maar Engeland toonde zich ook naïef. Het deed te weinig met zijn overwicht en bij de eerste de beste bal in de eigen zestien haalde Kyle Walker iets onkoosjer uit met spits Ben Youssef. Penalty! Ferjani Sassi bracht de stand vanop elf meter weer in evenwicht.

Het sein voor Engeland om nog eens even de gashendel open te draaien. Kansen in overvloed: na een vrije trap van Kieran Trippier werd de deklat geraakt, in de rebound maaide Stones over de bal. Een minuut later viel een afvallende bal dan weer voor de voeten van Lingard. Deze keer voorkwam een Tunesische rug de 2-1. Vlak voor rust leek het dan toch te gebeuren voor Lingard. Hij was eerder op de bal dan doelman Ben Mustapha, maar het leer rolde tergend traag tegen de paal. Het had 4-1 kunnen staan bij de rust, maar het stond gewoon gelijk.

Kane bezorgt Engeland alsnog zege

Na rust een heel ander spelbeeld. Tunesië liet Engeland vrolijk domineren en probeerde gewoon het gelijkspel vast te houden. Met ergerlijk tijdrekken, een muur voor het eigen doel en af en toe ook knap uitverdedigen van achteruit. Dat leek tot het gewenste resultaat te leiden. Engeland kwam er niet meer door. Van hun snedige acties van voor rust was geen sprake meer.

Tot Harry Kane nog eens toesloeg, één minuut in blessuretijd. De spits van Tottenham stond op de juiste plaats om een doorgekopte bal in doel te verlengen. Twee goals van Engeland, twee keer vanop een hoekschop. The Three Lions komen door de zege samen met België op kop in groep G.

Komende zaterdag neemt Tunesië het op tegen de Rode Duivels. De Belgen zijn bij deze al gewaarschuwd.