Foto: Photo News, Belga
Vandaag om 03:00 door Tex Van Berlaer
Het lijkt stevig te rommelen binnen N-VA. Luttele uren nadat voorzitter Bart De Wever Vlaams Parlementsvoorzitter Jan Peumans de mantel uitveegde vanwege zijn publieke commentaar op Theo Francken, lekte er een interne nota van een partijbestuur van mei uit. In die nota uit De Wever forse kritiek op premier Charles Michel (MR), die de ouders van het doodgeschoten meisje Mawda “in een slachtofferrol heeft geduwd” door hen bij hem uit te nodigen. “Dit wijst op toenemende zenuwachtigheid binnen de partij”, zegt politicoloog Bart Maddens (KU Leuven).
“Iedereen heeft recht op een mening, maar die uit je intern, en niet via de media.” Dat was de boodschap van de N-VA-top na de uithalen van Vlaams Parlementsvoorzitter Jan Peumans op zaterdag, onder meer naar staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken.
Volgens voorzitter Bart De Wever heeft Peumans “mensen beschadigd”, en dat maakte “een belabberde indruk”. De Limburger, volgens De Wever een vriend van hem, wordt dan ook verzocht voor een “goed gesprek”.
Ook vicepremier Jan Jambon sneerde naar Peumans. Bij het binnengaan van het wekelijkse partijbureau – waar Peumans zijn kat naar stuurde – verklaarde hij dat de parlementsvoorzitter “hier binnen nooit iets zegt”, en dat het daarom “niet verstandig was om naar de pers te stappen”.
Dood van Mawda
Maar luttele uren daarna ontstond er opnieuw oproer, ditmaal door een gelekte interne nota van een partijbestuur eind mei, net na de uitspraken van De Wever over de verantwoordelijkheid van de ouders van het doodgeschoten meisje Mawda.
Daarin uit De Wever zijn ongenoegen over de werkwijze van eerste minister Charles Michel. “De premier heeft de ouders van Mawda in een slachtofferrol geduwd en de regering in de rol van de dader toen hij ze ontving”, aldus De Wever in de nota, die bij VTM Nieuws belandde.
Ook de kritiek van Kamervoorzitter Siegfried Bracke en fractieleider Peter De Roover op de toon en de timing van de voorzitter komen aan bod.
Broedertwisten
Zo belandt de interne keuken van de traditioneel gesloten N-VA tweemaal op korte tijd op de straatstenen.
Nochtans verwezen zowel De Wever als Francken al naar de “interne broedertwisten” van de Volksunie (VU), de voorloper van N-VA, die ten onder ging na openlijke ruzies. Een absoluut te vermijden scenario, volgens hen.
“Het klopt dat het uiteenvallen van de Volksunie bij veel N-VA’ers een trauma heeft veroorzaakt”, zegt politicoloog Bart Maddens (KU Leuven). “De mensen die er toen bij waren, willen dat niet meer meemaken.”
Of het lek afkomstig is critici van De Wever of van de omgeving van diezelfde voorzitter, is niet geweten. Maar zowel de woorden van Peumans als de gelekte nota, bewijzen volgens Maddens dat er ongenoegen heerst.
“Bij de klassieke flamingante basis, die relatief progressief is, hoor je wel vaker dat ze zich niet helemaal goed in haar vel voelt”, zegt Maddens. “Enerzijds verheerlijkt de partij het Belgische leger, en versterkt het de Staatsveiligheid, anderzijds is er communautaire stilstand. Door de geschiedenis van de VU staat er echter een rem op hun publieke reacties.”
Maar die rem zou wel eens kunnen wegvallen wanneer de partij het electoraal minder zou doen.
“Vanaf het moment dat N-VA procenten verliest, zullen de conflicten pas echt losbarsten”, zegt Maddens.
Met de medewerking van