Rik was er ’s ochtends in Grobbendonk bij om ‘le grand départ’ te geven van de koers die zijn naam draagt. Met een vlag, want een pistool maakt zo’n kabaal. “Het is toch een beetje een speciale dag”, meent de keizer van Herentals. “Ik vind het formidabel dat zoveel mensen zich hebben ingespannen om deze organisatie in elkaar te boksen en dat ook nog een tijdje willen blijven doen. Onderschat het werk niet dat er in kruipt. Nerveus was ik vanochtend zeker niet, want ik wist dat de organisatie op punt stond.”

Voor de genodigden was in Grobbendonk een aparte zone afgebakend. Een Rik Van Looy-adept heeft een blauw Willem II - Gazelle wielertruitje mee. De mot zit er flink in. Het is dan ook al van in de periode 1967-1970 van vorige eeuw geleden dat Rik voor die ploeg reed. Via een lid van de organisatie geraakt het truitje en een zwarte viltstift tot bij Rik. Die begrijpt de bedoeling en plaatst er meteen zijn handtekening op. De fan verdwijnt met een nog unieker stuk dan het een uur eerder al was. De magie rond Van Looy is nog niet verdwenen.

Volgwagen

Als Rik de renners heeft uitgewuifd stapt hij achter het stuur van zijn eigen auto om naar Herentals te rijden. “De koers volgen vanuit een auto van de directie? Neen dat is niets voor mij. Dan rijd ik nog liever met de fiets. Ik ga de renners opwachten op de Grote Markt.” Dat gebeurt in de schaduw van zijn eigen standbeeld. De keizer staat op een voetstuk.

Palmares

Dat blijkt nog eens als speaker de van dienst door het palmares van Van Looy fietst en een applausje vraagt. Alle handen gaan op elkaar. Het geklap klinkt nog intenser dan de eer die de winnaar van de dag enkele minuten later zal te beurt vallen. Het zijn de kleindochters van Rik die als podium missen fungeren. De organisatoren hebben met hun eersteling een goede beurt gemaakt. “Alle omstandigheden zaten ook mee”, relativeert medeorganisator Bart Lamers. “We gaan er nu alles aan doen om van deze koers een blijver te maken.”