Ook deze zomer wandelt Kim Debrie met een bekende Vlaming op het strand in Plage Préférée. Deze week gaat ze in gesprek met radiomonument Lutgart Simoens, die onlangs 90 werd. Lutgart ontving vandaag het Vlaamse ereteken.
Radio als grote liefde
Lutgart Simoens is geboren in 1928. Na de Tweede Wereldoorlog ging ze aan de slag bij het NIR, de latere BRT en de huidige VRT. Radio is altijd haar grote liefde geweest. "Ik ben opgevoed met het idee dat een moeder moet thuis blijven bij haar kinderen. Maar ik deed mijn radiowerk zo graag."
Blijven werken was de juiste beslissing maar niet de makkelijkste. "Ik duwde mijn autootje 's ochtends van de oprit zodat ik de kindjes niet wakker zou maken. Mijn man bracht hen naar school, ging hen ophalen en deed de boodschappen." Soms vind ik het jammer dat ik er weinig was. Maar mijn kinderen zijn zo lief. "Moeke", zeggen ze dan, "je heb gedaan wat je moest doen. En je hebt dat goed gedaan."
Briefjes tussen de boterhammen
Lutgart trouwde als jonge twintiger met Renolf Van Huffelen. Hij werd de vader van haar kinderen maar op dat moment was Lutgart niet klaar om te trouwen. Ze heeft zich zelfs ooit laten ontvallen dat ze een ongelukkige bruid was. Daar heeft ze spijt van. "Mijn man van wie mijn kinderen zijn, is de grote liefde van mijn leven. Mijn grote steun en toeverlaat. Maar het trouwfeest kwam te snel. Ik was nog niet over mijn eerste liefde heen."
Renolf was de man bij wie Lutgart jarenlang steun en liefde vond. "Hij plakte briefjes op mijn boterhammen. Ik heb ze nog allemaal." Zijn dood was een harde noot om te kraken. "Maar met veel wilskracht kom je zo'n klap uiteindelijk wel te boven. En die wilskracht heb ik." En toen kwam Marcel voorbij. Lutgart haar tweede man. Hij stierf een paar jaar geleden maar hij is nooit ver weg. "Zijn oude wandelstok is nu mijn steun en toeverlaat."
Vooral dankbaar
Lutgart is nu vooral heel dankbaar. Ook al is het leven niet altijd even mooi. "Ik heb twee kinderen verloren, twee echtgenoten, twee broers. Dat zijn stevige klappen. Maar ik kan het aanvaarden dat die dingen bij het leven horen. Ik ben niet kwaad."
Het leven na de radio is een ander leven. Maar Lutgart blijft even nieuwsgierig als vroeger. "Die nieuwsgierigheid heb ik van mijn ouders meegekregen." Maar de radio heeft haar ook veel geleerd. "Ik heb voor 'Vragen Staat Vrij' duizenden brieven gelezen. Er zijn zoveel mensen die in een andere situatie leven. Daar heb ik respect voor gekregen. Ik heb het afgeleerd om te oordelen en te veroordelen."
Lutgart geniet op dit moment van haar welverdiende pensioen. Maar ooit stopt het. En dat beseft ze maar al te goed. "Ik ben het leven niet beu. Maar ik wil nooit afhankelijk worden van anderen. Als het zover komt, wil ik dat het stopt. Omdat het zo mooi is geweest. " (bron Radio2 VRT)
Vlaamse Eretekens, dankwoord van Lutgart
De Vlaamse regering heeft vandaag voor de vierde keer Vlaamse eretekens uitgereikt. Dit jaar zijn er 14 gelauwerden. Onder hen onder meer radiomonument Lutgart Simoens, cardioloog Pedro Brugada en weervrouw Jill Peeters.
Lutgart Simoens sprak namens de 14 gelauwerden een dankwoord uit. Zij blikte kort terug op haar kwarteeuw als presentatrice van het verzoekprogramma 'Vragen staat vrij'.
"Ik heb in die periode geleerd dat je vooral moet luisteren. En dat je respect en begrip moet opbrengen voor andere standpunten. Ik ben zeer erkentelijk voor deze eervolle onderscheiding en dankbaar voor het wederzijdse vertrouwen van het warme hart van Vlaanderen", aldus Simoens. (pp)
Foto's Photo News /N.