De kwalificaties gisteren verliepen perfect, zodat Elke Vanhoof met vertrouwen startte in haar halve finale. Ze ging voor een vierde Europese medaille na goud in 2015, zilver vorig jaar en brons in 2013. Bij de eerste vier eindigen (op acht deelneemsters) zou geen problemen mogen opleveren. Maar na de eerste bocht verloor ze alle snelheid en kwam ze in laatste positie terecht. Ze werd nog zesde, maar de finaleplaats was weg. “Ik had een goede start. Ik koos ook om volledig aan de kant te staan, op nummer acht, omdat dit een veilige positie is. In het midden is het wat drummen, maar ik had dit toch beter gedaan. Ik nam ook een goede start en wou naar binnen kwallen, wat mij normaal wel lukt. Maar ik kwam in contact de Nederlandse Merels Smulders en verloor snelheid. In die eerste bocht werd ik dan weggeduwd en was het voorbij. Misschien toch niet de beste keuze gemaakt.”

Vanhoof zit nog maar drie weken op de fiets na maanden blessureleed. “Ik startte het seizoen goed met een vijfde en derde plaats op de eerste wereldbeker maar in de tweede kwam ik ten val en brak mijn sleutelbeen en scheurde mijn ligamenten. Ik mocht dan weer rustig beginnen, maar dan kreeg ik een tenniselleboog. Het was nipt om dit EK te halen.” Ook vorig kende ze ellende nadat ze haar ligamenten aan haar duim scheurde en daardoor moest verzaken aan de Wereldbekers. Ze nam op het einde van dat seizoen wel wraak met zilver op het EK.

Vanhoof ligt sinds 2014 onder contract bij het leger. “Sport is belangrijk bij Defensie en ik moet een uithangbord zijn, hen promoten. Ik kan mij focussen op mijn sport en moet Defensie in the picture zetten. Ik moet enkel een halve dag per week in de kazerne zijn om alle papierwerk in orde te maken. En op sportdagen moet ik wat helpen. Ik heb wel zes weken een basisopleiding in het leger gekregen. Leren schieten, marcheren, tentje slapen en puttekes graven. Dat was plezant. Maar ik verdedig het land op de BMX hoor, want als ik moet gaan schieten, kruip ik onder een steen. Maar ik moet wel mijn criteria halen hé. Maar door mijn sterke eerste Wereldbeker, heb ik die al. Ik werk nu naar Tokio toe 2020 toe.”

In 2014 werd ze in Rio zesde, in Tokio binnen twee jaar wil ze beter doen. “Laten we hopen dat ik nu een beetje gespaard word van blessures zodat ik mij kan kwalificeren. Dat moet zeker lukken.”

(Lees verder onder de foto)

Mannen uitgeschakeld

Ook voor Mathijs Verhoeven (21) en Ruben Gommers (20) zit het EK er op, zij overleefden de 1/8e finales niet. Ze waren ingedeeld in dezelfde reeks. Van de acht renners gingen er vier door. Verhoeven werd vijfde, Gommers kwam ten val.“Het was klote, voor mij maakte de Let Babris een manoeuvre”, zegt Gommers. “Ik wou niet remmen en via de boord kwam ik ten val. Ik had er meer van verwacht en wou toch zeker de kwartfinale halen, of zelfs de halve finale. Maar dit is bmx hé, het kan zo voorbij zijn.

(Lees verder onder de foto)

Mathijs Verhoeven werd dus vijfde en mocht ook sneller inpakken dan verwacht. “Door die val kwam ik in laatste positie te zitten en was het kalf verdronken. Maar ook ik blijf het proberen. Tokio 2020 is het doel en lukt dat niet dan wordt het Parijs 2024.”

Hij was ontgoocheld maar showde aan de verzamelde pers toch zijn armbandje met opschrift Fight for Stig, ter ondersteuning van Stig Broeckx, de onfortuinlijke renner van Lotto-Soudal die twee jaar geleden zwaar ten val kwam in de Ronde van België en nog steeds aan het revalideren is. “Weet je, alle sporters hebben een idool. Eden Hazard of zo. Maar bij mij is dat Stig, mijn dorpsgenoot uit Dessel. Als het iets minder gaat, dan kijk ik naar dat bandje. We zijn vorige week nog samen iets gaan eten. Hoe hij omgaat met zijn situatie en terugvecht, dat is ongelooflijk. Fantastisch hoe ver hij al staat. Een topkerel en een voorbeeld voor elke sporter. Ik ben er zeker van dat hij heeft gekeken, want hij stuurde mij gisteren nog een sms om succes te wensen.”

Verhoeven, in 2015 Europees kampioen bij de junioren, blijft wel hopen op de Olympische Spelen in Tokio in 2020. “En als dat niet lukt, dan wordt het Parijs in 2024. Ik geloof er in en doe er alles voor, ook al is het moeilijk om rond te komen. Ik krijg steun van de VDAB maar veel geld verdien ik er niet mee, gelukkig steunen mijn ouders mij. Want ik wil ooit nummer 1 worden en een voorbeeld worden voor de jeugd en meer kinderen op de bmx krijgen.”

(Lees verder onder de foto)

Ook Gommers geeft niet op. “Ik brak al drie keer mijn sleutelbeen. Er zit een plaat met tien bouten in na een val op het EK in Zolder. Nu kan het niet meer breken normaal. Want er zat eerst al eens een plaat in met zes bouten, maar toen brak het toch nog eens. Ik dacht toen aan stoppen maar op weg naar het ziekenhuis wou ik al zo snel mogelijk weer op de fiets zitten. Ik heb ook twee bouten in mijn heup, omdat die ook al uit de kom ging. Maar ik vecht altijd terug.”

Gommers werkt ook deeltijds. “Als lasser bij mijn vader en voor de rest train ik. Zo heb ik toch een inkomen en geraak ik overal waar ik wil zijn. Ik hoop op een topsportstatuut, maar dan moet ik wel betere resultaten kunnen voorleggen.”

Engeland en Nederland aan het feest

De Brit Kyle Evans en de Nederlandse Laura Smulders hebben zaterdag op het EK BMX in het Schotse Glasgow het goud veroverd. Evans tekende in de finale voor 34.715, en hield daarmee zijn land- en bijna-voornaamgenoot Kye Whyte (35.372) achter zich. De Fransman Sylvain André (35.458) vervolledigde het podium. Bij de vrouwen klokte Smulders 38.700. De Deense Simone Christensen (38.965) en de Russin Yaroslava Bondarenko (40.067) volgden. Geen van de BMX-Belgen haalden de eindstrijd.

VROOM