Foto: Belgaimage
Vandaag om 10:08 door jdb,ehu | Bron: Dag Allemaal
Een dubbel herseninfarct waarbij ze het gevoel is verloren in haar linkerbeen. Voor haar omgeving was het plots even schrikken toen Celien Hermans (25), dochter van Magriet Hermans (64), in januari plots in het ziekenhuis belandde. Intussen is de oorzaak van het infarct bekend, laat de bezorgde mama weten aan Dag Allemaal. “Ik voel me nog altijd schuldig.”
“Ik ben in januari in het ziekenhuis terechtgekomen na wat achteraf een dubbel herseninfarct bleek te zijn”, vertelde Celien Hermans enkele weken geleden in het Radio 2-programma Plage Préférée. “Zoiets verwacht je natuurlijk niet op 25-jarige leeftijd. Ik had plots geen functie meer in mijn linkerbeen. En hoewel ik alles kon voelen, kwamen de commando’s niet meer door. Heel vervelend.”
Celien kon op dat moment niets meer doen. “Wanneer ik in de douche ging staan schoof mijn been weg. Dus mijn mama en Nico (haar vriend, nvdr.) moesten me helpen. En dat was heel confronterend. Want je denkt dat zoiets je pas op tachtigjarige leeftijd overkomt. Het voorval heeft me dan ook een realitycheck gegeven. Het heeft me doen beslissen waar ik naartoe wil met mijn leven. Ik heb nu beseft dat ik me echt wil focussen op mijn muziek en het vastgoed. Doen wat ik graag doe, dus. En daar elke dag naar streven.”
Rollercoaster
Intussen is Celien voldoende hersteld en werkt ze aan haar debuutalbum. Aan Dag Allemaal laat haar bezorgde mama weten dat de oorzaak van het herseninfarct nu pas bekend is: een razende rollercoaster in het Duitse themapark Phantasialand. “Eén die tot wel 150 kilometer per uur gaat. We waren daar in oktober. Ik voel me nog altijd schuldig dat ik haar overtuigd heb om in die attractie te stappen.”
“Blijkbaar zijn haar twee halsslagaders door de snelheid half gescheurd, waardoor het bloed niet meer weg kon”, gaat Margriet verder. Toch zou het nog weken duren voordat zij en Celien doorhadden dat er echt iets mis was. “Pas toen we voor de feestdagen gingen shoppen, zagen we dat Celien haar been niet onder controle kreeg. Toen beseften we dat er echt iets aan de hand was.”
Met de medewerking van