Bijna twintig jaar geleden hing Martin Heylen aan de deurbel van een jonge moeder met twee dochters die ervan droomde een weeshuis te openen. De aandacht ging vooral naar de kleine Michelle, die zichzelf “Michelleke” noemde. Heylen wil weten hoe het met haar gaat en of je bij een kind kunt voorspellen wat het later zal worden.

Twintig jaar geleden verraste Heylen ook Alice, de dochter van een Hongaarse vluchteling uit De Pinte. De dame was een beetje “op haar nest gepakt”, want ze was in een niet zo flatterend trainingspak aan het poetsen. De ontmoeting brengt een gesprek op gang over verlies en het eerbetoon van de gemeente aan haar vader. In Sluizen wou een man geen druppel alcohol meer drinken omdat een dronken chauffeur zijn zoon doodreed. De hoeve is leeg, maar de buren hebben een spoor. In Watou waren het twee kleine jongens die Heylen binnenlieten: hun ouders, een godsdienstlerares en een werknemer van een behangwinkel, waren niet thuis. Het gezin blijkt getroffen door het noodlot, vertellen de buren.

Zelfde deur, 20 jaar later , om 20.40u op Eén