Na vier dagen op rij met medailles voor de Belgische mannen lag de lat hoog voor de beloften. Maar met Bjorg Lambrecht en in mindere mate Steff Cras konden de Belgen opnieuw enkele hete ijzers in het vuur gooien. Het kon dus, al waren de kansen iets minder groot dan een dag eerder bij de juniores. Maar misschien zorgden al de feestjes en recepties van de voorbije dagen voor bijkomende inspiratie. Het kon zomaar.

In tegenstelling tot de wedstrijd bij de juniores werd die van de beloften niet ontsierd door een massale valpartij in de aanloop naar het lokale circuit. Drie moedigen - een Canadees, een Pool en een Sloveen - waagden zich aan een vroege ontsnapping. Maar ze kregen nooit meer dan drie minuten voorsprong van het peloton, waar het tempo strak werd gehouden door de Ieren.

De eerste beklimming van de dag, richting Gnadenwald, leidde vooraan tot verbrokkeling. In het peloton werd het kaf van het koren gescheiden met onze landgenoten doorlopend op de tweede rij. Bij het opdraaien van het lokale circuit reed enkel nog de Canadees Zukowski voor het peloton uit.

Lambrecht versnelt

Onze landgenoten hielden zich aanvankelijk gedeisd, maar bij de tweede beklimming naar Igls was het toch Brent Van Moer die het tempo bepaalde. De zilveren medaille van de individuele tijdrit zette zich resoluut op kop. Toch kon hij niet beletten dat in de afdaling plots een gevaarlijke kopgroep wegreed met daarbij vier (!!) Zwitsers, waaronder de gevaarlijke Hirschi. Ook de Oekraïense prof Mark Padun (Bahrain-Merida) had zijn wagonnetje aangehaakt.

Padun and Muller are still in front going full-gas in the descent

— UCI (@UCI_cycling)

Rusland probeerde de kloof klein te houden, maar de Zwitsers hielden vooraan ook het tempo strak. Het peloton besefte het gevaar en in het tweede deel van de voorlaatste beklimming ging het tempo pijlsnel de hoogte in met een aandachtige Lambrechts en Cras. En toen Lambrecht zelf het gashendel opendraaide, bedroeg het verschil op de top van de beklimming nog maar nauwelijks twintig seconden op het leidende duo Padun - Muller en was de achtervolgende groep uitgedund tot een tiental renners met daarbij ook Cras.

id gone!

— UCI (@UCI_cycling)

De Ier Dunbar, nog zo’n favoriet, probeerde de kloof naar de twee leiders te dichten met de Zwitser Mader als waakhond. Het pelotonnetje met Lambrecht en co volgde bij het ingaan van de laatste ronde op nauwelijks een halve minuut van de twee leiders.

Aanval Lambrecht

Vooraan werd echter niet gewacht en in het pelotonnetje leek niemand zijn verantwoordelijkheid te durven nemen. Wilden Lambrecht en co nog een kans maken, dan zou het moeten gebeuren op de laatste beklimming richting Igls. En de Belgen namen hun verantwoordelijkheid. Cras zette zich resoluut op kop in dienst van Lambrecht, waardoor de twee overgebleven vluchters opnieuw binnen het bereik van Lambrecht en co kwamen. Lambrecht zelf dichtte de laatste kloof en trok meteen door. Enkel de Zwitser Hirschi en de Fin Hanninen konden volgen. Wat Lambrecht ook probeerde, hij kreeg zijn twee medevluchters niet gelost. De top van de laatste beklimming werd bereikt met nauwelijks twintig seconden voorsprong op Padun, de andere achtervolgers volgden op niet eens een halve minuut.

Spanning troef dus, zeker toen de Zwitser Hirschi in de afdaling naar Innsbruck al zijn troeven op tafel gooide. De Fin Hanninen besefte het gevaar, maar wat hij en onze landgenoot ook probeerden, ze zagen de sterke Zwitser niet meer terug. Goud voor Zwitserland, Lambrecht moest uiteindelijk vrede nemen met de tweede plaats.

VROOM