Foto: AP
Vandaag om 16:39 door
Kort na 16 uur heeft het Consortium 12-12 besloten een grote inzamelactie op te zetten voor de tsunamislachtoffers in Indonesië. Aanvankelijk was er twijfel. “We voelen dat het leeft bij de Belgische bevolking maar we moeten ook afwegen of de aandacht voor de verkiezingen een grote hulpactie niet in de weg zal lopen”, zei directeur Axel Vande veegaete eerder.
Het consortium 12-12 wordt samengesteld op het moment van grote internationale rampen. Zeven grote organisaties bundelen dan de krachten: Oxfam-Solidariteit, Caritas International, het Belgische Rode Kruis, Unicef België, Dokters van de Wereld, Plan International België en Handicap International. De naam komt van het gezamenlijke rekeningnummer BE19 0000 0000 1212.
Het consortium 12-12 is in het leven geroepen na de fameuze tsunami van 2005. Toen kwam er een massale solidariteit op gang met een recordopbrengst van 52 miljoen euro.
Lees verder onder de video.
De tweede meest succesvolle 12-12-actie was na de aardbeving op Haïti in 2010. Een van de initiatieven toen was de steunsingle “Hallelujah” van Natalia en Gabriel Rios. België gaf toen 25 miljoen euro voor de slachtoffers van de aardbeving.
Vorige jaar zetten Consortium 12-12 nog een gemeenschappelijke actie op voor de hongersnood in vijf Afrikaanse landen. Onder andere Tom Waes maakte toen een speciale aflevering van “Reizen Waes” in Oeganda. Toen werd er 11 miljoen euro opgehaald.
Wie krijgt het geld?
Iedereen stort dus op hetzelfde rekeningnummer: BE19 0000 0000 1212. Daarna wordt het geld verdeeld over de zeven hulporganisaties. Niet gelijkmatig. Er wordt een verdeelsleutel gebruikt, een soort populariteitspoll. De organisaties moeten zeggen hoeveel privé-giften ze vorig jaar kregen. Op basis daarvan krijgen ze dan hun deel uit de 12-12-pot. Zo kreeg Unicef vorig jaar 30 procent van de opbrengst van de Afrika-actie en Oxfam 16 procent.
Officiële vraag
Het duurde wat maar Indonesië heeft nu toch een officiële vraag tot steun gelanceerd aan de Verenigde Naties en de internationale gemeenschap. “Dat betekent dat hulporganisaties nu toegang krijgen tot het getroffen gebied”, zegt Philippe Hennon van Unicef. “Wij zitten al in Indonesië. Maar voor bijvoorbeeld het Belgische medische hulpteam B-Fast is zo’n officiële hulpvraag wel een noodzakelijke voorwaarde om in actie te kunnen komen.
Met de medewerking van