Jeroen: veeboer in Duitsland

Boer Jeroen vertelt zijn vrouwen tijdens een picknick dat hij eigenlijk niet eens op zoek is naar iemand die samen met hem zijn boerderij zal runnen. “Dat is niet het belangrijkste”, klinkt het. Maar hij heeft ook een duidelijke boodschap voor zijn dames: “Ik kan jullie maar om één ding smeken. Als er een gevoel is, zeg mij dat niet, maar toon mij dat. Ik ben niets met woorden.”

Een opdracht die al snel resulteert met een ontbijt op bed door Severien. Al wordt dat mooie gebaar al snel gekaapt door de andere dames, die maar al te graag deel worden van het gesprek. Misschien omdat Jeroen meermaals had laten weten geen kleren aan te hebben onder zijn deken?

Manu: olijfboer in Zuid-Afrika

Bij boer Manu wordt er dan weer vrolijk gezongen in de boomgaard. Vooral Christine lijkt het zwaar te pakken te hebben voor haar boer: “Hij tilde mij op om olijven te plukken, en dat voelde heel juist.” Al kon ook Hilde datzelfde gebaar wel appreciëren. “Dat is een spelletje dat we spelen hé,” klinkt het bij Manu. “De gezichten wat dichter bij elkaar, elkaar wat beter leren kennen. Ik vind dat plezant .”

Bjorn: wijnboer in Canada

“Dat is nog erger dan een alcohol- of een drugsverslaving, denk ik.” Geen uitspraak over de verliefdheid van een van de kandidates, wel over de honing die boer Bjorn in zijn wijn draait. Vooral Lore valt Bjorn op, die blijft maar verleidelijk aan haar vingers likken. “Dat ziet er zo goed uit, dus ja, dan proef je daar wel van. En ik ben soms wel een zoetebek”, verklaart Lore. Niets verleiding, alleen de zoete zonde die lonkt. En toch: “Dat is typisch Lore he, playful. Dat is plezant”, lacht Bjorn.

Jitse: zorgboer in Noorwegen

De grote pechvogel van dit seizoen. Eerst wilde een van zijn favoriete dames op de speeddates niet meer mee naar Noorwegen, nu keert er nog een meisje huiswaarts. De 20-jarige Christy heeft het gevoel dat Jitse het liefst van al alles samen zou doen met zijn toekomstige vrouw, en dat schrikt haar toch af. Het is ook veelzeggend dat het eerste antwoord van de dames op wat hen het ergst zou tegenvallen in een relatie “versmachting” is. Iets wat Jitse niet helemaal leek te begrijpen. “Als ik iemand heb die ik graag zie, dan heb ik de rest van de wereld niet meer nodig.”

Eerder spraken de meisjes in Noorwegen ook al hun verwondering uit over hoe hecht de familie van Jitse wel is. Iets té hecht voor hen misschien? “Het was toch wel wat raar om daar met zijn zeven de broer van Jitse te staan uitzwaaien”, klonk het. Maar net dat vindt Jitse zo fijn aan zijn familie: “Je weet maar nooit wanneer het de laatste keer zal zijn dat je elkaar ziet.”

Aan Jitse vertelt Christy dat ze nog niet klaar is om een keuze te maken voor de rest van haar leven en dat ze graag nog wat zou experimenteren. Niet verwonderlijk als jonge twintiger, en Jitse heeft er dan ook alle begrip voor. “Al had ik haar toch graag nog beter leren kennen.”

Jan: cowboy in Australië

Down under pakken de eerste grijze wolken zich al samen: An komt boer Jan aan het einde van de aflevering vertellen dat hij al één meisje moet wegsturen. Het is een somber sluitstuk op een dag waarop Jan en zijn dames gezellig op uitstap gingen naar zijn favoriete plekje in Australië: een unieke rotsformatie waar de boer regelmatig komt om te genieten van de natuur… en koningsparkieten te spotten. Hij gaat ze alvast missen, wie hij dan ook naar huis moet sturen: “Het is gewoon leuk om wat leven in huis te hebben. Ik heb wel een paar hondjes om tegen te praten, maar die zeggen niets terug he.”