Op deze opnamedag passeren zestien van de veertig geselecteerde kandidaten in de eerste Blind Audi­tion voor de coaches: Dana Winner, Natalia, Walter Grootaers en Helmut Lotti. “Hoe oud ben jij?”, vraagt Dana Winner aan Willy, die net Take It ­Easy van Eagles heeft gezongen. “Ik kom uit Koekelare”, ontwijkt Willy de vraag. En hij vertelt dat hij in 1997 een concert van Eagles heeft meegemaakt in Flanders Expo, waar ook Walter Grootaers aanwezig was. “Ik stond toen naast u”, herinnert Willy zich.

Voor Lucien, die applaus krijgt voor zijn hoge noten, is het eveneens een weerzien met een jurylid: “Helmut, 26 jaar geleden, weet je dat nog? Wij deden toen mee aan soundmixshows. Maar hij was altijd voor mij.”

“Eén keer omgedraaid”

Tom McGuire, een crooner met een strikje, is in de Bronx geboren en dertig jaar geleden in België beland voor de liefde. Hij zingt New York State of Mind . “Ik was doodsbang”, zegt hij. Voor hij weggaat, laat hij nog vallen: “Today is my birthday.” Waarna de jury Happy Birthday to You inzet.

Peter mag afsluiten, een vrolijke man met een snor. Hij zingt Marina , maar heeft het nummer versneld tot een boogieritme. Ambiance! Hij gaat de juryleden één voor één kussen en vertelt dat hij in 1963 de Gouden Micro heeft gewonnen met The Jets en in 1966 het voorprogramma heeft gedaan van The Rolling Stones in Schaarbeek.

“Ik heb me vandaag maar één keer omgedraaid”, vertelt Helmut Lotti achteraf. “Het probleem is dat wij elk maar vier kandidaten mogen hebben. In totaal gaan er veertig passeren. Dan is de rekening rap gemaakt: van de veertig mag ik er maar vier meenemen. Ik zie eigenlijk niet veel verschil met de gewone Voice : ook daar heb je mensen die twijfelen aan zichzelf maar echt goed zijn, en anderen die denken dat ze fantastisch zijn.”

Vrouwen in de minderheid

Walter Grootaers: “Deze senioren komen hier niet omdat ze denken dat ze nog carrière kunnen maken. Ze komen om zich te amuseren, om hun kleinkinderen te laten zien wat ze vroeger allemaal gedaan hebben en dat ze wel kunnen zingen. Dat vind ik als motivatie al voldoende.”

“Dat is het grote verschil met The Voice van Vlaanderen ”, vindt Dana Winner. “Voor die senioren is het geen must meer. De druk is hier niet zo groot. Sommigen zingen de pannen van het dak, maar als ze dat niet doen, ga ik hen niet met de grond gelijkmaken. Het is bewonderenswaardig dat ze de moed hebben om dit nog te doen. De vrouwen zijn hier in de minderheid. Op een bepaalde leeftijd verandert het vibrato in je stem en vrouwen op leeftijd hebben er meer moeite mee om dat onder controle te houden. Maar ik heb hier vrouwen van in de zeventig gezien die ongelooflijk goed voor de dag komen. Vroeger gingen oudere vrouwen donker gekleed en gebukt onder het werk. Nu staan ze daar nog met allure.”

Jonge kijkers

VTM mikt op kijkers van 18 tot 54 jaar. Gaan die kijken naar zingende 60-plussers? “In Duitsland en Nederland kijken juist heel veel jonge mensen”, zegt Walter Grootaers. “Zij ontdekken in dit programma muziek uit de jaren 60 en 70. Laatst kwam mijn dochter van 13 thuis met een nummer waar ze gek van was: Build Me a Buttercup van The Foundations. Ik zeg: ‘Daar was ik ook gek van toen ik 13 was’. Zij dacht dat het een recent nummer was: ‘Is dat al zo oud?’ Dus ik begrijp dat veel jonge mensen kijken.”