Of hij na de Koppenberg getwijfeld had, wilden we van Mathieu van der Poel weten. “Bijna niet! Na de Koppenberg heb ik al gezegd dat zo’n slechte dag me wel eens overkomt. Na Ruddervoorde heb ik misschien iets te hard getraind en te weinig gerust. Dat heb ik na donderdag wel gedaan. En ook de parcoursen waren niet te vergelijken.”

Toch ging de kopstart naar Van Aert. “Wat toch voor enige kopzorgen zorgde”, bekende Van der Poel. “Ik zat goed maar werd naar buiten gedrukt en verloor wat plekken. Tegelijk zag ik dat Wout er gelijk aan begon met Tim (Merlier, red) in tweede positie. Dat was gevaarlijk. Ik heb het gat zo snel mogelijk gedicht, Lars (Van der Haar, red) bleef ook nog tempo rijden. Toen ik bij Wout in het wiel zat, had ik meteen het idee om te versnellen. Snel starten doet altijd zeer, ook bij Wout. Op de rechte strook heb ik dan mijn aanval geplaatst. Ik sommige stroken sneller, hij andere.”

Van der Poel wilde ook absoluut winnen. “Zo’n kampioenschap is anders dan anders, ook al zijn de namen dezelfde. Ik probeer elke wedstrijd te winnen, anderen pieken meer naar kampioenschappen. Ik heb dat nog nooit echt gedaan. Doe het zo van jongs af aan. Ik ben wel altijd blij als ik een trui win. Ik had deze trui ook niet graag afgestaan want het is een mooie trui. Ik vind ook niet dat, met uitzondering van vorig jaar, mijn WK’s slecht waren. De omstandigheden in Luxemburg kent iedereen, ook in Zolder had het anders kunnen lopen. (Haalt de schouders op) Wout staat er altijd op een WK.”

Blijft de vraag: heeft Van der Poel zich afgelopen donderdag gespaard op de Koppenberg? “Als ik beter had gekund, had ik het wel gedaan. Ik rijd niet voor mijn plezier zo ver achter de eersten. Neen, aan de hoogtemeters lag het niet. Ik heb in het mountainbike al bewezen dat ik nog zwaardere parcoursen aankan. Ik denk wel dat ik donderdag minder energie heb verbruikt dan bijvoorbeeld Wout. Ik heb minder afgezien.”

De weersomstandigheden zorgden alweer voor een razendsnelle wedstrijd. Goed voor Van der Poel, weet iedereen. “Maar van mij mag het toch een pakje zwaarder worden. Helaas lijkt het erop dat Gavere een droge editie wordt en daar rijd ik toch liever in de modder, omdat je dan meer je techniek moet aanwenden. Maar ja, aan het weer kunnen we niets veranderen.”

Rosmalen was een succes: veel publiek, leuke sfeer en een karrenvracht Nederlandse medailles. “Straf maar met uitzondering van de beloften winnen we alle gouden medailles. En toch is er niet één Nederlandse crossploeg. Gelukkig hebben wij met Corendon wel een Nederlandse sponsor. Het gaat dus de goede kant uit. Anderzijds zijn er inderdaad weinig Nederlandse wedstrijden. Het heeft allemaal met geld te maken.”

Van Aert niet blij

Wout van Aert verzette in de eerste ronde hemel en aarde om zijn Nederlandse opponent op achterstand te zetten. Vergeefse moeite, zo bleek. “Toen hij me passeerde, was er geen volgen aan”, verwees Van Aert naar de demarrage van VdP. “Ik zat al twee ronden snel te fietsen en als ze je dan voorbij schieten... Frustrerend? Dat valt wel mee, het is niet de eerste keer dat hij het doet. Het motiveert me om nog beter te worden.”

De snelle start was gepland. “Als Mathieu vroeg een kans krijgt, dan is hij moeilijk om volgen” aldus Van Aert. “Ik was dus niet gebaat met een rustige start. Ik kon niet meer doen dan direct mijn kaarten op tafel te gooien, dit was op dit parcours de best mogelijke tactiek. (Berustend) Mathieu volgen was me sowieso niet gelukt. Of ik ontgoocheld ben? Ik ben niet naar hier gekomen om tweede te worden, ik wil elke week winnen. Dus neen, ik ben niet superblij maar moet er mij bij neerleggen. Of ik vooruitgang boek, weet ik niet. Ik voel me niet slecht en ben over het ganse seizoen gezien de tweede beste renner van het peloton en dat is ook vandaag nog maar eens bewezen.”

Ook Van Aert snakt naar regen. “Ik wil wel eens graag in de modder rijden waar kleine foutjes minder worden afgestraft. Hier is elk foutje bepalend. Maar of het veel zou veranderen, weet ik niet. Ik cross nog tot Koksijde elk weekend. Dan ga ik er twee weekends tussenuit voor een langere stage in functie van de januarimaand en de rest van het seizoen.”

Verrassende Sweeck

En plots was daar ook weer Laurens Sweeck op het podium. Een verrassing voor velen na een eerder matige seizoenstart. “Het was misschien een verrassing voor jullie maar veel minder voor mij. Ik was de voorbije weken aan het beteren, dit parcours lag me ook iets beter. Donderdag op de Koppenberg was ik ook al zesde en deed ik tot in de laatste ronde nog mee voor plek vier. Dus neen, voor mij is dit geen grote verrassing. Ik denk ook dat ik mijn podium verdiende. Ik probeerde ook nog druk te zetten op Wout want een foutje was snel gemaakt. Maar Wout bleef rap rondrijden en maakte geen foutjes. Meer zat er dus ook niet in.”

VROOM