• Shares

Op 15 mei 1939, slechts enkele maanden voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, had het passagiersschip St. Louis Duitsland verlaten met duizend passagiers aan boord. Onder hen waren 907 Duitse Joden die aan vervolging probeerden te ontsnappen.

Cuba, de eerste stop, weigerde hen asiel. Hetzelfde gebeurde in de Verenigde Staten en later in Canada, vanwege het discriminerende migratiebeleid dat er destijds in voege was. Canada telde toen maar 11 miljoen inwoners, en daarvan waren er slechts 160.000 Joods. “Toch was dat nog te veel voor een groot aantal Canadezen, ook voor Frederick Charles Blair, die toen verantwoordelijk was voor immigratie binnen de regering”, zei Trudeau voor het Canadees Lagerhuis.

Het passagiersschip maakte uiteindelijk rechtsomkeer naar Europa, waar het aanlegde in de haven van Antwerpen. Van daaruit zwermden de passagiers uit: sommigen bleven in België, anderen gingen naar Frankrijk, Nederland of het Verenigd Koninkrijk. Finaal kwamen 254 van die Joden om tijdens de Holocaust.

“Veel te lang moeten wachten”

“Hoewel er al tientallen jaren verstreken zijn sinds we de Joodse vluchtelingen de rug hebben toegekeerd, heeft de tijd Canada’s schuld geenszins vergeven. Noch is het gewicht van onze schaamte lichter geworden”, zei Trudeau. “Vandaag sta ik op in deze kamer om de excuses aan te bieden aan de Joodse vluchtelingen die Canada geweigerd heeft, excuses waar ze veel te lang op hebben moeten wachten.”

Eerder had de liberale regeringsleider in zijn bureau in het parlement een van de laatste overlevers van de tragische reis ontvangen, Ana Maria Gordon. Hij benadrukte de noodzaak om de strijd tegen antisemitisme voort te zetten.

Jobat

VROOM

Made in Metropool

Made in Mechelen