Donderdag 15 november. 20.45 uur, Brussel. Een masterclass ‘De bus parkeren’. Was het met die uitnodiging op zak dat parkeer-de-bus-specialist José Mourinho naar het Koning Boudewijnstadion afzakte? Hoe IJsland in Brussel kwam spelen had er alvast veel van weg. Na het eerste fluitsignaal duurde het één minuut en 46 seconden voor een eerste IJslander een bal raakte. Het bleek een voorbode te zijn van de rest van de wedstrijd. Met een blok van vijf verdedigers en daarvoor drie verdedigende middenvelders stond IJsland rond de zestien opgesteld. Met altijd minstens acht man achter de bal. Het is het lot van een ploeg die eerste staat op de FIFA-ranking.

Te onzuiver

Maar die tactiek kan wel succesvol zijn. Zeker als de tegenstander te onzuiver speelt, te weinig tempo in het spel brengt en te veel mislukte dribbels laat noteren. Het wilde allemaal niet zo goed lukken voor de Rode Duivels. Alleen Eden Hazard kon zich nog wat onderscheiden van de rest. Met zijn dribbels en passes probeerde hij de openingen te vinden. Met hakjes ook. Tot driemaal toe voor rust. Het ene al wat succesvoller dan de het andere. Het mooiste van de drie had zelfs een doelpunt kunnen opleveren, maar de poging van Batshuayi ging op de paal. Daarvoor had de vervanger van Lukaku nog een goede voorzet van Mertens naast getrapt. En dan zijn we bij de tweede Rode Duivel die het er nog degelijk van af bracht in Operatie Breek De Muur. Want als België gevaarlijk was in de zestien, was het vaak na een flankvoorzet van Dries Mertens. En hoewel hij na de rust wat uit beeld verdween, was Mertens rond het uur dicht bij de 1-0 toen hij een vrijschop op de paal mikte.

België beet zijn tanden stuk op de IJslanders. In het centrum was er geen doorkomen aan. Nu, als het een geruststelling kan zijn. De IJslanders verdedigden dan wel goed, aan aanvallen kwamen ze niet toe. We kregen zelfs wat medelijden met Albert Gudmundsson en Arnor Traustasson. De aanvallers van IJsland. Of beter: de hoogst gepositioneerde IJslanders op. Ze deden het niet slecht, hoor. Goed in de kaats, een goede dribbel. Alleen moesten ze van zo diep op de eigen helft vertrekken dat ze zelfs bij een dribbel voorbij twee Belgische spelers nog maar aan de middenlijn waren. Het eerste schot richting doel van IJsland was exemplarisch voor hun offensieve onmondigheid. Een vrijschop van Magnusson vanop 25 meter die tien meter over het doel van Thibaut Courtois ging.

We moeten trouwens echt gaan geloven dat José Mourinho enkel en alleen gekomen was voor de masterclass ‘De Bus Parkeren’. Want vanaf het moment dat de Rode Duivels op voorsprong stonden, liep de Portugees het stadion uit. De masterclass zat erop. De Rode Duivels hebben er flink wat moeite mee gehad, maar iets voorbij het uur kon het dan toch scoren. Niet toevallig was het Eden Hazard die de actie opzette en aan de tweede paal de tot dan onzichtbare Meunier vond. Batshuayi had de bal maar binnen te tikken. Zijn tweede doelpunt was zo mogelijk nog gemakkelijker nadat een blunderende doelman Halldorsson een schot van Hans Vanaken niet onder controle kreeg.

Puntje genoeg tegen Zwitserland

De Rode Duivels komen zo steeds dichter bij groepswinst in de Nations League. Zondagavond in Zwitserland volstaat één punt. Ook een verlies met één doelpunt verschil waarbij de Belgen zelf minstens twee keer scoren, volstaat om zich te plaatsen voor de Final Four van 5 tot 9 juni. Met de drie andere groepswinnaars van de eerste divisie wordt dan in een halve finale en een finale uitgemaakt wie zich de eerste winnaar van de Nations League mag noemen. Dat minitornooi wordt georganiseerd in één van de vier landen dat zich kon kwalificeren.