Uiteraard spaarden de Zwitserse kranten de lof niet na de prestatie tegen de Belgen. Er werd met ongeloof gereageerd en dat uitte zich in heel wat ronkende titels en uitroeptekens.

“Het was Zwitserland dat in het rood en duivels goed speelde”

“Een grandioze Nati (de bijnaam voor de nationale ploeg van Zwitserland) knalt zich voorbij de nummer één van de wereld naar de groepszege”, titelt het Zwitserse Blick . “De Rode Duivels leidden na een gekke start met 2-0. Maar het was Zwitserland dat in het rood speelde en dat duivels goed speelde. Na een gekke ommekeer ging het naar 5-2 en zitten we in de halve finale van de Nations League! Niemand kon zich dat voorstellen. Zeker na die dolle openingsfase. De scheidsrechter had na 17 minuten evengoed kunnen affluiten. ‘Ga maar naar huis, beste fans want het is gespeeld’. Op dat moment hadden we vier goals nodig om de groep nog te winnen. Maar opgeven? We maken er verdorie vijf, wat een wilskracht!”

“Waarschijnlijk was er nooit een beter Zwitserland”, zegt Chef Voetbal Andreas Böni. “ Hoe het team terugkwam na de 0-2 en hoe ze daarna de Belgen domineerden, het was indrukwekkend. Hoewel dit team wisselvallig kan zijn heeft het getoond dat het over een grote klasse maar vooral over karakter beschikt. Waarschijnlijk was nooit een Zwitsers team beter bezet.”

“Een wedstrijd waar nog jaren over zal worden nagepraat”

“Zwitserland degradeert de nummer 1 van de wereld”, is dan weer de titel bij 20 minuten . “De langverwachte overwinning tegen een grote ploeg is er! Toen matchwinnaar Haris Seferovic in blessuretijd werd vervangen door bondscoach Vladimir Petkovic, kreeg hij een verdiende staande ovatie. Exact een jaar en zes dagen na het fluitconcert in Basel tegen Noord-Ierland, mocht de spits als een held de grasmat verlaten na zijn eerste hattrick.”

“Te oordelen naar het niveau van de tegenstander, de derde van het WK en de nummer 1 op de FIFA-ranking, was dit de beste wedstrijd in jaren. Een wedstrijd waar nog tientallen jaren over zal worden nagepraat. Zoals de 4-1 overwinning op het WK 1994 tegen Roemenië. Snelheid, creativiteit, vastberadenheid en efficiëntie: alles klopte.”

“De actie van de 2-2 moet in alle scholen worden getoond”

Ook in Le Matin werd het blik met superlatieven opengetrokken: “Zwitserland heeft het recht verworven om deel te nemen aan de prestigieuze Final Four van de Nations League door een uitzonderlijke prestatie af te leveren tegen, het moet gezegd, een niet al te sterk België. ‘La Nati’ blies de Rode Duivels op en won met 5-2, vier dagen na de afgang in Qatar (0-1).”

“De Belgen heersten in het begin maar de Zwitsers hadden veel karakter om een ​​van de mooiste teams ter wereld omver te werpen. Ze werden wel een beetje geholpen door de heer Orsato die besloot om een strafschop te geven na een tussenkomst van Thibaut Courtois die eerder onhandig dan ongeoorloofd leek. De actie van de 2-2 moet in alle scholen worden getoond. België was volledig verbluft en kon zelf niet meer toeslaan. De sfeer in Luzern was zo goed dat de Belgische fans opeens heel stil werden.”

“Een avond voor de geschiedenis”

“Het was een avond voor de geschiedenis”, stelt Le Temps vast. “Het was een avond die het Zwitserse voetbal niet vaak meemaakt. Deze overwinning was al buitengewoon enkel door het wedstrijdscenario, maar werd nog belangrijker door het belang ervan: de mannen van Vladimir Petkovic kwalificeerden zich immers voor de Final Four.”

“Toen de Nations League werd gelanceerd om belangstelling te wekken voor vriendschappelijke interlands, was de voetbalwereld sceptisch. Nog een wedstrijd in een al overladen agenda? Gekkenwerk. Zijn formule? Complex. De profeten waren ervan overtuigd dat spelers en coaches het ding met beleefdheid zouden aanpakken, in het slechtste geval met minachting, maar zeker niet met enthousiasme. En toch: het was uitgerekend de Spaanse coach van België, Roberto Martinez, die een kans zag voor zijn Rode Duivels om “iets te winnen”. Maar het was het Zwitserse team dat een demonstratie gaf van de motivatie die door het toernooi werd opgewekt. Afgelopen woensdag toonde het zich nog meelijwekkend tegen een zwak Qatar na een wedstrijd die geen enkele international leek te willen spelen. Vier dagen later toonden ze het beste van zichzelf om een ​​van de meest aantrekkelijke ploegen van de afgelopen jaren te verslaan.”

“Wat een spel, wat een drama!”

“Wat een spel, wat een drama!”, vat de Basler Zeitung het ten slotte samen. “Zondebok Elvedi maakte zijn fout goed, Rodriguez scoorde een goedkope strafschop en een hattrick van Seferovic: wat een prestatie na die valse start.”

Ongeloof in de rest van Europa

Niet alleen in Zwitserland werd met ongeloof gereageerd op de uitslag. Al werd elders vooral gefocust op de verrassende nederlaag van de Belgen.

De Nederlandse Telegraaf zet de toon: “Belgen diep door stof na vernedering”, kopt het. “Seferovic schiet Zwitserland langs dolende Belgen.”

“België mist de finaleronde na een sensationele comeback van Zwitserland”, schrijft het Algemeen Dagblad . “Een onmogelijke missie, leek het, maar daar wilden de Zwitsers niets van weten. De laatste keer dat de nationale ploeg van Zwitserland terugkwam na twee goals achterstand was tachtig jaar geleden (9 juni 1938), toen Duitsland met 4-2 werd verslagen tijdens het WK van 1938 in Frankrijk.”

Ook in Engeland was de verbazing groot. “Zwitserland stunt tegen België en stoot samen met Engeland door naar de Final Four. De hattrick van Seferovic maakte een opmerkelijke ommekeer compleet”, aldus de Daily Mail . “Ondanks het missen van verschillende hoofdrolspelers, waaronder Romelu Lukaku en Kevin de Bruyne, kwam België al snel op voorsprong. De wedstrijd leek voorbij te zijn bij 2-0 maar Zwitserland kreeg een reddingsboei in de 26e minuut toen Kevin Mbabu in een overvol strafschopgebied neerging. Daarna volgde een ongelofelijke ommekeer.”

“De Liverpool-fans dringen er bij manager Jurgen Klopp al langer op aan Xherdan Shaqiri meer speeltijd te geven en dat zal niet verminderen nadat ze hem zondagavond tegen Zwitserland hebben zien schitteren tegen België”, weet de Mirror . “Een geïnspireerde Shaqiri speelde een sleutelrol in de 5-2-stuntzege van zijn team en sneed bij de laatste goal de Belgische verdediging open met een heerlijke backheel-pass. Shaqiri was over het algemeen indrukwekkend in de rol van nummer tien.”

“België speelt met vuur en verbrandt zich”, kopt het Spaanse Marca . “De eliminatie van de nummer 1 van de FIFA-ranking en de derde van het WK is onverklaarbaar. Zeker na de twee vroege goals van ‘het kleine broertje’ Thorgan Hazard. Het België van Roberto Martínez neemt zo op de meest pijnlijke manier afscheid van de Final Four.”

De beeldtaal van La Gazzetta dello Sport laat weinig aan de verbeelding over: “België overweldigd door Zwitserse lawine”, klinkt het in de Italiaanse sportkrant. “Het leverde veel doelpunten, veel show en een prestigieuze zege op in Luzern.”

“De Rode Duivels werden verrast door een indrukwekkend Zwitserland”, stelde het Franse L’Equipe tot slot nuchter vast. “De Belgen hadden nochtans al vroeg alle ingrediënten neergelegd om door te stoten naar de Final Four. Vanaf de eerste seconden hadden ze “de Nati” gesmoord. Maar onder impuls van de indrukwekkende Shaqiri kwam de ommekeer. Het prachtige België van het eerste kwartier beleefde een kille avond, afgekoeld door de winter van Luzern.”