Mama
Vandaag om 14:39 door
Jongeren die na een tijdje alleen wonen terug verhuizen naar het ouderlijke huis, voelen dat vaak aan als een heuse stap achteruit. Dat kan een negatieve impact hebben op hun mentale gezondheid. Althans, dat suggereert een nieuw onderzoek, dat binnenkort verschijnt in het vakblad Society and Mental Health .
Hoofdonderzoekster Jennifer Caputo, verbonden aan het Max Planck Institute for Demographic Research (MPIDR), analyseerde de gegevens van meer dan 20.000 Amerikaanse adolescenten die in de jaren negentig meededen aan de National Longitudinal Study of Adolescent to Adult Health . Ze ontdekte dat jongvolwassenen die zelfstandig leefden minder depressieve symptomen vertoonden dan diegenen die wél van iemand afhankelijk waren. De eerste groep was financieel ook beter af dan zij die bij hun ouders bleven.
Mislukking
Een andere opmerkelijke conclusie die Caputo kon opmaken uit haar analyse: jongeren die na een periode van onafhankelijkheid terugkeerden naar het huis van hun ouders, waren meestal met enkele tegenslagen geconfronteerd zoals een liefdesbreuk of ontslag. “We weten veel over de redenen waarom ‘boemerang’-jongeren terug bij hun ouders gaan wonen, maar er is bijna geen onderzoek naar hoe dat hun geestelijke gezondheid beïnvloedt,” zegt Caputo.
“Economische en sociale onafhankelijkheid zijn kenmerken van een succesvolle overgang naar een volwassen leven, en residentiële onafhankelijkheid wordt zeer gewaardeerd. Als deze doelen niet worden bereikt, kan het gevoelens van mislukking in de hand werken. “Mijn bevindingen tonen aan dat de terugkeer naar een ouderlijk huis deprimerend kan zijn,” zegt ze.
Effect bij de ouders
Om haar bevindingen gedetailleerder te maken, onderzoekt Caputo nu de geestelijke gezondheid van ouders met kinderen die terug thuis komen wonen. “Deze ‘comebacks’ hebben ook een invloed op de ouders. Het is mogelijk dat het voor hen ook teleurstellend, stressvol en deprimerend is.”
Met de medewerking van