De muzikale carrières van Wilson en Akerfeldt zijn nauw verbonden. Niet alleen maakten ze onder de naam Storm Corrosion samen muziek; Wilson was ook de producer van enkele Opeth-platen. De Brit en de Zweed zijn al jaren boezemvrienden.

Wilson heeft – na het einde van Porcupine Tree – hard aan de soloweg getimmerd, en met succes: waar hij enkele jaren geleden amper 800 man naar de AB wist te lokken, slaagde hij er begin dit jaar in de Brusselse zaal en zijn 2.000 plaatsen uit te verkopen. Nog straffer deed hij in ‘zijn’ Londen, waar hij de mythische Royal Albert Hall drie avonden op een rij tot de nok vulde. Een van die shows is nu uit als digipack, met twee cd’s en één dvd.

“Steven Wilson is momenteel een van de beste acts van het livecircuit”, schreven wij naar aanleiding van zijn meest recente passage in ons land, en deze dvd toont aan waarom. Niet alleen heeft Wilson topmuzikanten rond zich verzameld; hij heeft intussen ook een bijzonder rijk oeuvre waar hij uit kan putten. Van de loodzware Porcupine Tree-song ‘Sleep Together’ tot het meer poppy werk van zijn meest recente plaat ‘To The Bone’: de veelzijdigheid van Wilsons carrière passeert tijdens deze meer dan twee uur durende show. Het zorgt voor een zeer gevarieerd en hoogstaand concert, dat zich vlotjes beweegt tussen progrock, metal, pop, jazzrock en triphop. Kakafonie? Nee, want steeds is er die typische Wilson-groove en het vakmanschap van zijn band om alles tot een boeiend geheel te smeden. Als extraatje is er het gastoptreden van zangeres Ninet Tayeb, die bijvoorbeeld een nummer als ‘People Who Eat Darkness’ naar een nog hoger niveau tilt. Alles wordt zeer dynamisch in beeld gebracht, met voldoende ruimte voor de knappe visuals die al jaren voor een meerwaarde zorgen tijdens Wilson-shows.

Een pak minder swingend en dynamisch is de live-dvd ‘Garden Of The Titans’ van Opeth. Het is al de vierde van deze Zweedse band, al dateert de vorige live-opname van 2010 (in, jawel, de Royal Albert Hall) en heeft de band intussen een opvallende koerswijziging ondergaan. Een koerswijziging die felle voor- en tegenstanders kent: Opeth heeft de grunts en de zware metalen afgezworen en is verworden tot een progrockband. Het is dan ook een logische keuze om op deze nieuwe live-dvd vooral voor dat recenter werk te kiezen, al is ook het oudere present, in de vorm van bijvoorbeeld ‘Ghost Of Perdition’ en ‘Demon Of The Fall’. De locatie is knap: het Red Rocks Amphitheater in Denver. Helaas is een Opeth-show een doorgaans behoorlijk statisch gebeuren. En daar is niets mis mee, als je dat opvangt door knappe visuals en – bij een dvd-registratie – slimme cameravoering en boeiende montage. Helaas is deze dvd even statisch als het optreden.

De muziek dan? Die is knap – al blijven we de voorkeur geven aan de vroegere Opeth – maar kan weinig verrassen voor wie de band al jaren volgt. Dat wordt niet beter geïllustreerd dan door de voorspelbare afsluiter ‘Deliverance’. Met tien nummers valt deze dvd bovendien ook wat magertjes uit. Nee, dan zetten we liever ‘The Roundhouse Tapes’ uit 2007 nog eens op: wat ons betreft een veel betere live-dvd/-plaat van deze band.