De herschikking en de herverdeling van de bevoegdheden zijn vastgelegd in een Koninklijk Besluit. Premier Charles Michel ging zondag langs bij de koning.

Open Vld-vicepremier Alexander De Croo wordt minister van Financiën, Pieter De Crem (CD&V) wordt minister van Binnenlandse Zaken en Maggie De Block (Open Vld) wordt bevoegd voor Asiel en Migratie. MR-vicepremier Didier Reynders neemt er Defensie bij. De staatssecretarissen Pieter De Crem (CD&V) en Philippe De Backer (Open Vld) krijgen ook een nieuwe of extra rol.

• Pieter De Crem: terug van amper weggeweest

Amper een tweetal weken nadat hij aankondigde de deur van de nationale politiek achter zich dicht te trekken, hebben de laatste ontwikkelingen die deur voor Pieter De Crem weer geopend. De Aalternaar neemt het stevige departement Binnenlandse Zaken en Veiligheid over van N-VA’er Jan Jambon.

De Crem is op 22 juli 1962 geboren in Aalter, waar hij intussen al bijna twintig jaar titelvoerend burgemeester is. Hij studeerde Romaanse filologie in Leuven en werd licentiaat Internationaal en Europees recht aan de VUB. Zijn eerste job vond de jonge De Crem in 1987 bij mediagroep Roularta, maar nauwelijks twee jaar later stapt hij al over naar het kabinet van toenmalig premier Wilfried Martens. Drie jaar later gaat het dan naar het kabinet van toenmalig Defensieminister Leo Delcroix.

Naast het kabinetsleven timmert De Crem ook volop aan een eigen politieke loopbaan. Zo raakt hij in 1989 verkozen tot voorzitter van de CVP-jongeren in het arrondissement Gent-Eeklo. In 1994 neemt hij voor het eerst deel aan de gemeenteraadsverkiezingen, waarbij hij het meteen tot burgemeester van Aalter schopt. Na de lokale verkiezingen van 2000 en 2006 houdt De Crem zijn sjerp stevig in handen, in 2012 haalt met de CD&V zelfs bijna twee derde van de stemmen (64,56%).

Vaste waarde

Intussen is de CD&V’er ook een vaste waarde in de nationale politiek. In 1995 raakte hij een eerste keer verkozen in de Kamer, ondanks het tegenvallende resultaat voor de CVP. Ook vier jaar later, in volle dioxinecrisis, wist De Crem zijn zitje veilig te stellen.

Tegen de verkiezingen van 2003 is zijn invloed binnen de partij gegroeid, wat resulteerde in zijn aanstelling als CD&V-fractieleider in de Kamer. Als oppositieleider legt hij de regering-Verhofstadt geregeld het vuur aan de schenen, maar binnen de partij moet hij niettemin de duimen leggen tegen Jo Vandeurzen in de strijd om het CD&V-voorzitterschap in 2004.

Wanneer CD&V na de moeizame regeringsvorming van 2007 weer in de federale regering komt, leveren zijn bijna 100.000 voorkeurstemmen De Crem een ministerspost op. Hij krijgt de bevoegdheid over Defensie in de interim-regering Verhofstadt III, een portefeuille die hij ook in de regeringen Leterme I, Van Rompuy, Leterme II en Di Rupo I op zak houdt.

Reorganisatie Belgisch leger

Gedurende die zeven jaar schudt De Crem het Belgisch leger grondig dooreen. Bij zijn aankomst in 2007 telde het leger nog 42.000 personeelsleden, intussen is het doel van 32.000 tegen 2015 niet ver af meer. De afslanking gaat gepaard met een grondige reorganisatie van de Belgische strijdkrachten, inclusief overplaatsingen en sluiting van verschillende kazernes. Op Europees vlak ontpopt De Crem zich intussen als fervent voorstander van samenwerking en meer gedeelde capaciteiten.

Binnen de Navo is De Crem sinds midden 2013 ook ‘dean’, de minister met de meeste jaren op de teller. Intussen begint zijn naam ook te circuleren als mogelijke opvolger van de Deense secretaris-generaal Anders Fogh Rasmussen - een post die uiteindelijk naar de Noorse oud-premier Jens Stoltenberg gaat. De Crems talenkennis speelde in zijn voordeel - hij spreekt naast Nederlands naar eigen zeggen Frans, Engels, Duits, Spaans, Italiaans, Portugees en een mondje Russisch -, net als het feit dat hij intussen vicepremier geworden is in de regering-Di Rupo.

Dat stapje hoger werd mogelijk toen partijgenoot Steven Vanackere de handdoek wierp in de hele Arco-heisa. Diens op volger op Financiën, Koen Geens, blijkt echter zo sterk dat De Crem al eens in de schaduw komt te staan. Politieke tegenstanders noemen Geens al snel “de echte vicepremier” van CD&V, in tegenstelling tot De Crem dus. Electorale schade lijkt het echter niet te berokkenen. De Aalterse CD&V’er haalt bij de verkiezingen 47.036 voorkeurstemmen, of ruim 7.000 meer dan in 2010.

Niettemin komt De Crem nu toch een stapje lager dan Geens terecht. De voormalige zakenadvocaat wordt minister van Justitie, terwijl De Crem het met een staatssecretariaat moet stellen. Een uitkomst die mee in de hand werd gewerkt door de CD&V-keuze voor Marianne Thyssen als eurocommissaris, waardoor Kris Peeters niet langer premier kon worden.

De Crem versterkte zelf dat beeld een beetje door bij de start van het politieke jaar in oktober 2016, enkele weken afwezig te zijn omdat hij les ging volgen aan de Harvard Business School - een stap waarvoor premier Charles Michel hem op de vingers tikt. De Crem laat het niet aan zijn hart komen en kijkt niet op een inspanning meer of minder om ondernemers op buitenlandse missies bij te staan en deuren te openen.

• Philippe De Backer: flexwerk en windmolens

Philippe De Backer promoveert in de regering Michel II dus tot minister. Hij behoudt zijn huidige bevoegdheden (strijd tegen de sociale fraude, Noordzee). Hij neemt Digitale Agenda, Telecom en Post over van zijn partijgenoot Alexander De Croo en neemt administratieve vereenvoudiging over van N-VA’er Theo Francken.

De 40-jarige De Backer, gehuwd en vader van twee, groeide op in Kapellen en studeerde biotechnologie aan de Universiteit Gent. Tijdens die studentenjaren vond hij aansluiting bij het Liberaal Vlaams Studentenverbond. In 2008 legde de Antwerpenaar de laatste hand aan zijn doctoraatsthesis en nadien ging hij aan de slag bij een durfkapitaalfonds in Luxemburg.

De Backer bleef al die tijd politiek actief op lokaal vlak en bij Jong VLD, waar hij het in 2008 tot voorzitter schopte. Zijn eerste politieke mandaat kwam er in 2011, toen hij Dirk Sterckx opvolgde als Europarlementslid. De politieke debutant nam er de transportdossiers van zijn provinciegenoot over en volgde ook de budgettaire en financiële hervormingen die in volle eurocrisis door het parlement werden gejaagd.

Strijd tegen zwartwerk

Na de Europese verkiezingen van 2014 belandde De Backer opnieuw in het Europees Parlement, ditmaal als opvolger van Karel De Gucht. Economie, industrie, onderzoek en innovatie bleven zijn stokpaardjes. In mei 2016 kreeg De Backer een plaatsje als staatssecretaris in de federale ploeg van premier Michel. Door het ontslag van Annemie Turtelboom uit de Vlaamse regering schoof Bart Tommelein door naar de regering-Bourgeois.

Als staatssecretaris voor Bestrijding Sociale Fraude, Privacy en de Noordzee werkte hij zich onder meer in de kijker met de flexijobs in de strijd tegen zwartwerk. Hij kwam ook met een nieuw Marien Ruimtelijk Plan dat de weg vrijmaakt voor bijkomende groene stroomcapaciteit en meer windmolens op zee. Voorts lag hij mee aan de basis van de ontwerpwet-privacy, een uitvloeisel van de Europese verordening GDPR.

De Backer was lijsttrekker bij de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen en zit samen met sp.a aan tafel in de lopende onderhandelingen met N-VA.

Jobat

VROOM

Made in Metropool

Made in Mechelen