LEES OOK .

“Ik had dit niet verwacht”, stamelde een duidelijk uitgelaten Aerts. “Ik voelde me aanvankelijk heel goed, maar dan wilde het niet lukken op die schuine kanten en was Van Aert weg. Even liet ik de moed zakken, maar dan...” De tranen komen opzetten, een zichtbaar geëmotioneerde Aerts moet even slikken.. “Dan dacht ik terug aan alles wat ik geleerd had. De focus behouden en op mijn koers concentreren. Ik kwam terug een reed daarna weg van Wout. Iedereen zit constant te zeggen: ‘Laat die klassementscrossen toch voor wat ze zijn, focus op de kampioenschappen.’ Maar ik vind dat een crosser er elke week moet staan, dat ik dat nu kan bewijzen maakt me heel fier.”

Vooral de manier waarop Aerts terugvocht vanuit een verloren positie, maakte indruk. “Ik heb de strijdbijl niet begraven. Bijna niemand weet dat, maar sinds de zomer neem ik ook mentale training. Ik moest focussen op het technische, mijn eigen koers rijden. Daardoor kon ik terugkomen bij Wout en ineens had ik een gat. Het was niet per se een aanval, ik wilde mijn eigen tempo rijden en dat in de hoogte trekken. Het stuk voor de materiaalzone merkte ik dat ik sterk was en daar kon ik een gaatje maken.”

Aerts vierde aan de finish door een smiley te maken. “Dat was improvisatie. Op kampioenschappen wordt vaak gevierd met leuke gebaren. Ik wilde gewoon tonen dat ik superblij ben, ik ben zo fier dat ik zo een seizoen kan rijden.”

Broer Thijs even fier

“Het was precies echt spannend”, glunderde broer Thijs, zelf knap vijfde, na afloop. “Dan zat hij weer achter Wout, hoorde ik. Op het einde hoorde ik dan dat hij won en dat is plezant. Tot half koers was ik met mezelf bezig, tot ik hoorde dat Toon terugkwam. Dan is het moeilijk focussen op je eigen wedstrijd en daarom reed Jens Adams me nog bijna mij voorbij.”

Ook Thijs vond het een lastig parcours. “Ik ging van het ene naar het andere foutje. Ik wilde gewoon mijn eigen ding doen, wist tot op de centimeter wat ik moest doen maar het parcours veranderde constant. Elke bocht lag anders, elke ronde was verschillend. Het was gewoon hopen je ritme te houden. Bij mijn broer is dat blijkbaar goed gelukt.”

Van Aert: “Toon was gewoon beter”

Een moegestreden Wout van Aert was groots in het verlies. “Geen idee aan wat het ligt dat ik niet win. Ik had niet de benen om te winnen, ik ben ook stikkapot. Ik had twee ronden last met het tempo, dan kon ik toch wegrijden. Ik dacht even dat ik erdoor kwam, maar dan begon ik fouten te maken. Misschien ben ik over mijn toeren gegaan met te proberen weg te rijden en dat is dodelijk op dit parcours. Ik kon mijn tempo niet aanhouden, dus geen excuses. Ik heb weinig te vertellen over waar ik het verlies. De laatste ronde verlies ik nog wel tijd om dat ik besefte dat ik er niet meer aankon. Maar ik was ook kapot. Toon was gewoon beter vandaag.”

Nu de Belgische titel weg is, wordt de druk op de Wereldbeker en het WK wel groter. “Er is altijd druk bij mij. Ik moet altijd bewijzen dat ik het waard ben om te winnen. Ik ga nu eerst de teleurstelling verwerken. Hoe jammer dit ook is, morgen gaat de zon weer op en moet ik verder. Of de Wereldbeker afsnoepen van Toon nu een must is? Daar ga ik pas aan denken als ik deze avond een grote friet met een cervela special heb binnen gespeeld. Morgen moet ik dan Otegem doorkomen dan kijk ik verder.”

Meest Gelezen

Meest bekeken