Met een zelden zo publiekelijk geëtaleerde emotie nam Philippe De Backer afscheid van zijn tweede liefde, de politiek. Zinnen die stokten. Verstarde kaken. Opwellende tranen. Je keek er met groeiende verbazing en verwondering naar. Maar evenzeer met bewondering. Dit was geen ‘politiek is theater met slechte acteurs’. Dit was écht. Onze redacteur Wim Daeninck neemt afscheid.

Het afscheid van De Backer en de betraande reactie van zijn voorzitter Gwendolyn Rutten, het leverde mooie televisie op. Maar het was toch vooral gewoon mooi tout court. Je zou het bijna vergeten als ...