Vandaag om 06:36 door Patrick Vincent - -
De politie heeft een blauw tentje opgesteld waarin het forensisch team aan het werk is gegaan. Foto: rr
In het Groen Kwartier in Antwerpen werd vrijdagochtend het levenloze lichaam van een man gevonden. De 38-jarige was dakloos en had donderdagavond nog boterhammen gekregen in De Broodnatie, recht tegenover de plek waar hij gevonden werd. De precieze doodsoorzaak wordt nog onderzocht.
Tussen de Artsen Zonder Grenzen- en de Jules Bordetstraat lag de man op een grasveld onder een groep hoge bomen, achter de tot woningen gerestaureerde ziekenpaviljoenen van het voormalige militair hospitaal. Hij lag op honderd meter van de kapel waar tweesterrenrestaurant The Jane ook donderdagavond weer een vol huis culinair in de watten had gelegd. Het laatste avondmaal van de man zelf bestond echter uit een paar boterhammen met choco. Met liefde gegeven door Pascale Van de Looverbosch, de eigenares van De Broodnatie, dat andere culinaire huis van vertrouwen in de nieuwe wijk.
Verkleumde man
Pascale is er al de hele ochtend van onder de voet. Een man en een vrouw in witte steriele pakken stappen de blauwe tent binnen op de plaats waar het lichaam gevonden werd, een vijftigtal meter verder, maar vol in het zicht van haar bakkerij annex ontbijt- en lunchzaak. Enkele agenten houden de wacht achter de politielinten die het grasveld tijdelijk afsluiten.
“Gisteren zat de man hier wat verder op een bank”, vertelt Pascale. “Mijn buurvrouw maakte mij er attent op. Hij zag er verkleumd uit. Ik deed een teken naar hem: ‘Alles oké? Heb je het niet te koud?’ Een beetje later stapte hij hier binnen.”
Goedkoopste op de kaart
Hij liep een beetje krom. Pascale kon niet goed inschatten hoe oud hij was. 38, zou vrijdag blijken. Hij ging in het hoekje zitten en bestudeerde de menukaart. Hij bestelde een potje chocopasta. “Waarschijnlijk omdat dat het goedkoopste is op onze kaart”, zegt Pascale. “Het kost maar 1 euro. Ik heb hem er een stapeltje boterhammen bij gegeven. Ik zag dat hij het koud had en had medelijden met hem.”
De man zei niet veel. De weinige conversatie die hij met Pascale voerde, verliep in een Babylonische mengelmoes van Frans, Engels en Nederlands. “Hij was een rustige, bescheiden man, niet geagiteerd of zo. Toen hij zijn boterhammen op had, vroeg hij of hij een sigaret mocht opsteken. Dat kon ik natuurlijk niet toelaten. Hij is toen naar het toilet gegaan. Daar heeft hij redelijk lang gezeten. Hij rook niet zo fris, dus dacht ik dat hij zich aan het opfrissen was. Achteraf heb ik pas gemerkt dat hij daar gerookt had.”
Zwarte kleren en muts
De Broodnatie sluit altijd voor het avondeten. Om 18 uur. De man wilde de rekening betalen, maar Pascale gebaarde dat het niet nodig was. “Toen hij vertrok zei hij: ‘Ik ga mij onder de boom zetten.’ Op dat moment besteedde ik er geen aandacht aan, maar toen ik thuis was – ik woon niet hier – kwamen die woorden terug. Ik heb naar de buurvrouw gebeld die boven De Broodnatie woont. Die is rond een uur of negen ’s avonds nog buiten gaan kijken. Ze ging kijken bij de boom die hier schuin voor de zaak staat. Maar er was niemand.” Maar het was donker en de man droeg zwarte kleren en een zwarte muts. Hij lag onder een andere boom, vijftig meter dieper op het grasveld.
Antwerpen onder de sneeuw
Vrijdagochtend werd Antwerpen wakker onder de sneeuw. Ook het grasveld aan De Broodnatie lag er maagdelijk wit bij. Toen ze aan haar zaak arriveerde, nam Pascale zelfs een foto. Pas achteraf, nadat de mug was gearriveerd en de politie een tentje was beginnen op te zetten, bekeek ze de foto en zag ze iets zwarts liggen in de verte. Een buurmeisje dat met haar hond ging wandelen, had hem gevonden. Ze had nog geprobeerd om hem te reanimeren. Tevergeefs.
“Zorg voor elkaar”
“Ik had hem nooit eerder gezien”, zegt Pascale. “Maar een klant zei me vanmorgen dat hij de man toch al een paar keer had gezien in het Groen Kwartier. Af en toe komen hier nog daklozen. Nog niet zo lang geleden heb ik nog iemand iets te eten gegeven.”
Haar verhaal stokt. Pascale voelt zich schuldig. “Toen hij vertrok, ging ik ervan uit dat hij wel beschutting zou zoeken voor de nacht. Maar hij is niet eens in de overdekte galerij van het oude hospitaal gaan zitten. Daar is het ook koud, maar zit je nog beschut tegen de neerslag.” Pascale zwijgt even. “Ik wilde daarnet aan de politie vragen of ik hem nog één keer mocht zien. Ik wil ‘sorry’ zeggen. Ik had meer kunnen doen.” En dan: “Dat dit nog gebeurt in deze tijd. Ik kan alleen maar zeggen: mensen, zorg een beetje voor elkaar en houd elkaar alsjeblieft goed in de gaten.”
Over de doodsoorzaak van de dakloze man in het Groen Kwartier was er gisteravond nog geen uitsluitsel.