Gisteren om 21:40 door
De vijf koppels in ‘Blind Getrouwd’ hebben elkaar het jawoord gegeven en in de vierde aflevering genieten ze voor het eerst van wat rust - en van elkaar - op huwelijksreis. En dat lukt bij sommige koppels net iets vlotter dan bij andere.
Victor en Line: op zoek naar uitdaging
Victor overwint zijn angst voor zand en maakt met Line een strandwandeling naar de kliffen. Arm in arm, alsof ze al jaren samen zijn. “Af en toe heb ik een klein duwtje nodig om iets meer te doen”, moet Victor wel bekennen. “Maar ik sta daar wel volledig voor open.”
Terwijl Victor al snel genoeg heeft van al dat wandelen, vraagt Line zich af of haar in Arendonk vastgeroeste man wel uitdagend genoeg is. “Ik zoek iemand die van uitdagingen houdt. Het is nog aftasten of dat er bij hem inzit, en of ik het er anders uit kan halen.”
Lenny en Jolien: onzekerheid
Lenny wijst er Jolien fijntjes op dat hij zonder trouwring aan de ontbijttafel zit. “Omdat ik irritatie krijg”, legt hij uit. “Misschien ben ik allergisch voor die stof of zo? Het jeukt alleszins.”
Verbergt Jolien haar onzekerheid onder de talrijke lachsalvo’s? Ze heeft het duidelijk moeilijk met achterhalen hoe Lenny écht over haar denkt. Als ze haar hoofd in een gênante autoscène speels tegen zijn schouder aan schuurt, doet hij niets meer dan haar stoïcijns ‘romanticus’ noemen. De teleurstelling is van haar gezicht af te lezen.
In een ultieme poging Lenny aan de praat te krijgen, steekt Jolien ’s avonds enkele kaarsjes aan op het terras. “Die onzekerheid is het moeilijke. Dat je niet weet welke kant het uit gaat gaan”, lucht ze haar hart. Maar veel meer dan “ Ge moet gewoon uw eigen zijn ” volgt er niet.
Joke en Stijn: vree hard zichzelf
Joke en Stijn blijven ook op reis hun vrolijke zelf. “We weten wat we willen en waar we naartoe willen, en we doen het op het gemak”, zegt Stijn. Joke heeft voor hem een mixtape gemaakt voor tijdens het rijden, en daar is hij enorm blij mee. Als bedanking kan er zelfs een spontane kus van af - op de mond.
“Ik ben vree hard mezelf, dat merk je wel”, zegt Joke tijdens het lunchen. Zij en Stijn kunnen al van bij de start van hun huwelijk erg open met elkaar omgaan, en gaan dus ook vol vertrouwen de volgende weken tegemoet.
Joris en Annelies: Superman op non-actief
“Heb jij nu het gevoel dat je getrouwd-getrouwd bent?”, vraagt Joris nieuwsgierig aan Annelies. “Ik heb het gevoel dat ik met een keigoeie maat op vakantie ben”, moet zij bekennen.
Tijdens het rijden is er even een discussie over Joris’ slechte gewoonte om al eens zijn e-mails na te kijken tijdens het rijden. “Weg met die hand”, reageert Annelies scherp als Joris zijn hand sussend op haar been legt. “Dat is een teken van Hou uw mond en zwijg ”, buldert ze.
“Ik ben eigenlijk wel blij dat ik met u getrouwd ben”, zegt Annelies wanneer de twee een bergwandeling maken. Al voegt ze er ook aan toe dat ze eerder een avonturier had verwacht, iemand die al veel meer heeft gereisd. ’s Avonds kruipt ze in de zetel dicht tegen haar echtgenoot aan. “Maar ik ben ervan overtuigd dat Joris al veel verder staat met zijn gevoelens dan ik.”
Voor ze gaan slapen is er even hilariteit wanneer blijkt dat Joris onder zijn normale broek ook een spannend wielrennersbroekje draagt in bed. Al doet hij dat speciaal voor Annelies. “Dubbele protection ”, giert Annelies. “Mama, ik ben veilig vannacht. Superman is op non-actief gezet.”
Tim en Elke: flirten aan het zwembad
Het koppel waarbij het écht al goed lijkt te klikken, is Tim en Elke. “We geven elkaar altijd een knuffel voordat we gaan slapen en we liggen ook wel dicht bij elkaar”, vertelt Elke - die met Tim wel erg goed kan ‘babbelen’ ’s nachts. “We kunnen nog niet voorspellen wat dat zal geven, maar het voelt goed en er is genegenheid.”
De twee brengen de dag door in hun vakantieverblijf. Ze hebben het gezellig samen en delen duidelijk hetzelfde gevoel voor humor. Hun grapjes worden almaar flirteriger: aan het zwembad haalt Elke aan dat het zó warm is, dat er niet veel kleren nodig zijn. “Doe ze dan maar meteen uit”, kopt Tim binnen.
“Hoe beter ik Tim leer kennen, hoe meer ik hem ga appreciëren”, zegt een zichtbaar gelukkige Elke. “Hij is echt een heel lieve persoon, en gemakkelijk om mee om te gaan. Als dat zo blijft, kan ik alleen maar blij zijn.”
Met de medewerking van