Vandaag om 19:21 door Bram Vandecapelle in Tavira
Woensdag werd hij nog opgehouden door een massaval. Vandaag kon een lekke band op 8 km van de meet hem zelfs niet tegen. Na zijn ritzege in de Ronde van Valencia schiet Dylan Groenewegen ook in de Ronde van de Algarve raak. Arnaud Démare werd twee, onze 20-jarige landgenoot Jasper Philipsen knap derde. “In de voorlaatste bocht moest ik vol in de wind rijden richting het wiel van Groenewegen. Daar verspil ik iets te veel energie, maar ik denk sowieso dat Groenewegen nog iets te sterk is.”
Proficiat aan de mecaniciens van Team Jumbo-Visma. Op acht kilometer van de streep reed Dylan Groenewegen lek, maar na een ultrasnelle fietswissel en met hulp van een sterke sprinttrein begon Groenewegen ondanks aandringen van de andere sprintersploegen in pole-position aan de oplopende sprint in Tavira. De Nederlander kreeg trouwens alle ruimte dankzij een vreemd manoeuvre van John Degenkolb ten nadele van onze landgenoot Jens Debusschere. “In de voorlaatste bocht zat ik in het wiel van Groenewegen, maar Degenkolb kwam mij eruit duwen, om vervolgens bijna stil te staan in de laatste bocht. Ik moest plots een gat van dertig meter overbruggen, want onmogelijk is. Mijn kans op een mooi resultaat was weg”, aldus een ontgoochelde Jens Debusschere van Katusha-Alpecin, die net als vele andere renners na de rit van 198 kilometer nog wat extra ging bijtrainen met het oog op de Omloop Het Nieuwsblad.
Ajax-fan
Ook proficiat aan de trainers van Team Jumbo-Visma. Eind december werd Groenewegen nog geopereerd aan zijn duim, waardoor hij twee weken aan de kant stond. Van een trainingsachterstand is bij de Ajax-fan uit Amsterdam niks te merken. In de Ronde van Valencia won hij koninklijk de openingsrit. Vandaag pakte hij zijn tweede van het seizoen. De titelverdediger van Kuurne-Brussel-Kuurne wordt volgende zondag in zijn enige klassieker van het voorjaar opnieuw de topfavoriet. Die andere favoriet Arnaud Démare – vrijdag nog zesde in een lastige tijdrit – drong tijdens de sprint nog even aan, maar kwam finaal toch meer dan een wiel te kort.
Het volgende wiel dat de finishlijn overschreed, was dat van de Colnago-fiets van Jasper Philipsen. De lefgozer uit Ham bevestigt na zijn sprintzege in de Tour Down Under, maar was in eerste instantie vooral ontgoocheld. “Door de hectiek in de finale moest ik na de voorlaatste bocht een ommetje maken vol in de wind richting het wiel van Groenewegen. De energie die ik daar verspeelde, kom ik in de laatste meters te kort, waardoor ik nog aardig stil viel.”
Nochtans mogen Philipsen en UAE Emirates best tevreden zijn. Zonder lead-out derde eindigen na gevestigde waarden als Groenewegen en Démare in een licht oplopende sprint, is een aardig resultaat voor een twintigjarige. “Misschien was de derde plaats het maximaal haalbare. Dit is dan wel geen WorldTour, het sprintersdeelnemersveld is best sterk. Ik voel ook dat sprinters als Groenewegen nog meer power in de benen hebben. Misschien moet ik nog wat extra werken in de fitness de komende weken, maanden en jaren.”
Ondanks zijn twintig jaar is Philipsen al een stevige bonk. Afgelopen winter heeft hij daar flink aan gewerkt in de fitnesszaal. “Ik doe dan squats, dat is vanuit een gehurkte positie proberen rechtop te staan terwijl je een halter van 60 kilo vasthoud. Ik doe graag zulke oefeningen omdat het mijn korte en explosieve spiervezels nog wat sterker maakt. Ik ben een explosief type renner. Mijn piek van maximaal vermogen is 1600 watt. Je moet mij niet vragen om 20 minuten lang aan 400 watt te klimmen. Ik ben een sprinter.”
Philipsen wordt getraind door Maarten Thysen van GRIT. Thysen werkte eerder al samen met andere profs zoals Zdenek Stybar, Laurens De Plus en Steff Cras. “Fysiek heb ik progressie gemaakt, maar ik voel dat ik nog werk heb aan mijn sprinttechniek. Ik woon sinds een tijdje met mijn vriendin Melanie in Leuven. Ik ga soms trainen met Jasper Stuyven en hij vertelde dat hij hard gewerkt heeft aan zijn sprintpositie. Ik sta nog nergens op dat gebied. Bij mij is sprinten nog meer iets van: alles geven en we zien wel. Mijn sprintpositie is diegene waarvan ik denk dat het de beste is, maar dat is zonder wetenschappelijke achtergrond. De ploeg gaat binnenkort op de wielerpiste testen doen voor de positie op de tijdritfiets. Ik ga voorstellen of ze ook eens naar mijn sprintpositie willen kijken.”
Die ploeg – UAE Emirates – is goed op weg om morgen hun zevende zege van het seizoen te pakken. Tadej Pogacar – vriend en leeftijdsgenoot van Philipsen – staat comfortabel aan de leiding. Hij moet op de zeer steile slotklim van 2,3 kilometer naar Malhao al een serieuze inzinking krijgen, wil hij zijn bonus van een halve minuut verspelen aan Soren Kragh Andersen, Wout Poels of Enric Mas. Al denkt Philipsen dat hem en zijn ploeg nog een lastige dag wacht. “Vandaag stond er geen wind en nam het peloton een halve snipperdag, maar morgen wordt het werkendag. Ik ga mij nog één keer goed uit de naad trekken en mijn werk doen zodat Tadej hopelijk die trui kan behouden. Dan is die derde plaats van vandaag snel vergeten.”
of wins stage 4 of
— World Cycling Stats (@wcsbike)
of wins stage 4 of
— World Cycling Stats (@wcsbike)
Met de medewerking van